ကၽြန္မ ခ်စ္ေသာ ဒီဇင္ဘာ အမွတ္စဥ္ ၁

ဒီဇင္ဘာ ေရာက္ျပီ ဆိုရင္ ကၽြန္မ တို ့ႏုိင္ငံက ရာသီဥတုက ခရီးထြက္လုိ ့ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ ၊ ျပီးေတာ့ ပြဲေတာ္မ်ားစြာ က်င္းပ တဲ့အခ်ိန္ မ်ိဳးေပါ့ . ကၽြန္မ ရင္ထဲမွာ ဒီဇင္ဘာ နဲ ့ပတ္သတ္လုိ ့ အမွတ္ရစရာ အတိတ္ေတြ အမ်ားၾကီးပဲ ရွိတယ္ . အဲ့ဒီ ထဲက ပထမဦးဆံုး ေျပာျပခ်င္တာက ကၽြန္မ တုိ ့ ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ႏွစ္စဥ္ က်င္းပ လာခဲ့တဲ့ မိုးေကာင္းဘုရားပြဲ အေၾကာင္းေလးပဲ.

ဘယ္အခ်ိန္ထဲက စသလဲ ဆုိတာကိုေတာ့ မမွတ္မိေတာ့ဘူး . ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ သိတတ္တဲ့ အရြယ္ကစလို ့ ႏွစ္စဥ္ ဒီဇင္ဘာလ ဆုိရင္ မိုးေကာင္းဘုရားပြဲ ကို အိမ္မွာ ရွိတဲ့ လူၾကီး လူငယ္ အကုန္ သြားၾကတယ္. ငယ္ငယ္ကဆို ဘုရားပြဲ လာျပီဆို သိပ္ေပ်ာ္တာပဲ . ေမေမ က ကၽြန္မ အတြက္ အိုးပုတ္ အသစ္ေလးေတြ ၊ ဒန္နဲ ့လုပ္ထားတဲ့ အိုးခြက္အေသးေလးေတြ ၀ယ္ေပးတာကိုး . ျပီးေတာ့ ကၽြန္မ ၾကိဳက္တဲ့ ေရမုန္ ့ ၊ မုန္ ့လင္မယား ၊ ၾကာဇံခ်က္ ၊ ထမနဲ ၊ မုန္ ့ေပါင္း ၊ ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ စတဲ့ စတဲ့ မုန္ ့ေတြလဲ ဗိုက္ကားေအာင္ စားႏုိင္တယ္ေလ . ျပီးေတာ့ ပြဲေတာ္ အတြင္း လာေရာင္းတဲ့ ဖ်ာ ၊ သနပ္ခါးတုံး စတဲ့ အိမ္အတြက္ လိုအပ္တာေလးေတြကုိ ပြဲေတာ္ေစ်းက ၀ယ္ႏုိင္တယ္ေလ .

ဒါတင္ မဟုတ္ေသးဘူး . ေနာက္တစ္ေန ့ေက်ာင္းေရာက္ေတာ့လဲ ဘုရားေစ်းမွာ ဘာေတြ ေရာင္းတယ္ ၊ ဘာေတြ စားခဲ့တယ္ ကေလး သဘာ၀ တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး အျပန္အလွန္ေျပာရတာ ေရပက္လုိ ့ကုိ မ၀င္ဘူး . ေနာက္ျပီး ကၽြန္မ တို ့အိမ္က ဘုရားသြားတဲ့လမ္းမွာ ရွိေနေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက အိမ္ေရွ ့က ျဖတ္သြားတုိင္း ကၽြန္မ နာမည္ ေအာ္ေအာ္ ေခၚသြားတတ္တာ ၊ ကၽြန္မ က လဲ အိမ္ထဲကေန အူယားဖားယား ျပန္ေအာ္ ထူးရတာ သိပ္ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေတြပဲ . ဘုရားပြဲ ျပီးသြားမွာေတာင္ ေၾကာက္ျပီး ပြဲေတာ္ရက္ မကုန္ပါေစနဲ ့ခ်ည္း ထိုင္ဆုေတာင္းေနမိေတာ့တယ္ .

အရြယ္နဲနဲေရာက္လာေတာ့ ဘုရားပြဲ လာျပီေဟ့ဆိုတာနဲ ့သူငယ္ခ်င္း မိန္းခေလး ေယာက္်ားေလးေတြ အတူတူ ခ်ိန္းျပီး ဘုရားပြဲ သြားၾကတယ္ . မုန္ ့ေတြ စားတယ္ ၊ အရုပ္ပစ္ ေဘာလံုးပစ္ စတဲ့ ကစားစရာေတြကို ကစားတယ္ . သူငယ္ခ်င္းေတြ ရဟတ္ စီးတဲ့ အခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ကၽြန္မ က ေအာက္က ရပ္ေစာင့္ေပါ့ . အဲ့လို ျမင့္တာၾကီး ကၽြန္မ က မစီးရဲဘူးကိုး .

ေနာက္ ဘုရားပြဲ လာျပီး ဆုိရင္ ဘုရားေဘး ပတ္၀န္းက်င္က အိမ္ေတြက သူတို ့ ျခံေတြကို ဖြင့္ျပီး ပြဲေတာ္တြင္း အစားအေသာက္ေရာင္းၾကတယ္ . တခ်ိဳ ့က်ေတာ့ ၾကာဇံဟင္းခါး ၊ ေရွာက္သီးသုပ္ ၊ ေကာ္ျပန့္စိမ္း ၊ ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ ၊ တခ်ိဳ ့လဲ မုန္ ့ဟင္းခါး ၊ အုန္းႏို ့ေခါက္ဆြဲ ၊ တခ်ိဳ ့ကေတာ့ ဘူးသီး ေၾကာ္ ၊ ျမင္းခြာရြက္ေၾကာ္ ၊ ပဲေၾကာ္ အစရွိတဲ့ အေၾကာ္စံု အစံု အစံုေပါ့ . ရတဲ့ ပိုက္ဆံက အျမတ္ကို ဘုရားၾကီးကို ျပန္လွဴတာေပါ့ေနာ္ . ကုသိုလ္ လဲ ရ ၊ ေပ်ာ္လဲ ေပ်ာ္ရတဲ့ အလွဴတစ္မ်ိဳးပါပဲ .

ကၽြန္မတို ့သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ ့ အိမ္ကလဲ အဲ့လုိ ေရာင္းေတာ့ ကၽြန္မတို ့မွာ ပြဲေတာ္တြင္းဆို သူ ့ဆိုင္မွာ အားေပးရတာ အေမာ . စားလုိ ့လဲ ေကာင္းတာကိုး .. သူတုိ ့ဆို ေရာင္းရတာ လက္ေတာင္ မလည္ဘူး .

မွတ္မိေသးတယ္ . အင္း ကၽြန္မ အသက္ ၁၃ ႏွစ္ ၁၄ ႏွစ္ေလာက္ ေတာ့ ရွိျပီထင္တယ္. ဘုရားပြဲမွာ မႏၱေလး သိန္းေဇာ္ ဇာတ္ပြဲလာလို ့ ေမေမရယ္ ေဖေဖရယ္ ကၽြန္မရယ္ ၊ ကၽြန္မတို ့ေဘးအိမ္က အသိ အန္တီရယ္ သူ ့သမီးငယ္ေလး ႏွစ္ေယာက္ရယ္ သြားၾကည့္ၾကတာ ..

ဘ၀မွာ ခုခ်ိန္ထိ တခါတည္းေသာ ၾကည့္ခဲ့ဖူးတဲ့ ဇာတ္ပြဲပဲ . အရင္က ကၽြန္မ က ဇာတ္ပြဲဆုိရင္ ပ်င္းစရာေကာင္းလိမ့္မယ္လုိ ့ထင္ထားတာ .. အိုးး ဘယ္ဟုတ္လိမ့္မလဲ . စတိတ္ရိႈး ၊ ဆက္ကပ္ ၊ ႏွစ္ပါးသြား အစံုအလင္ပဲ .. ပြဲျပီးတဲ့ အထိ ထိုင္ၾကည့္ျပီးမွကို ျပန္လာၾကတယ္ . ခုေတြးၾကည့္ရင္ ခုခ်ိန္ထိ မ်က္စိ ထဲမွာ ျမင္ေနတုန္းပဲ .

ဟုိတစ္ပတ္က အိမ္ကို ဖုန္းဆက္ေတာ့ ေမေမက မိုးေကာင္းဘုရားပြဲ သြားမလို ့လို ့ေျပာလုိက္တာ ကၽြန္မ မွာ ေတာ္ေတာ္ လြမ္းသြားတယ္ . လူကသာ ေနရာမွာရွိေနတယ္ စိတ္ကေတာ့ လြင့္သြားလိုက္တာ ဘုရားပြဲ ဆီကိုပဲ . ဒီခ်ိန္ဆို ကၽြန္မ သူငယ္ခ်င္းေတြ အရင္လုိ ခ်ိန္းျပီး ဘုရားပြဲ ကုိ သြားေလာက္ေရာက္ေပါ့ . တစ္ေယာက္လက္ တစ္ေယာက္ ျမဲျမဲ ဆုပ္ကိုင္ျပီး လူေတြ ၾကားထဲ တိုးလုိ ့ ပြဲေစ်းတန္း အစုန္ အဆန္ ေလွ်ာက္ေနေလာက္ျပီ . သူငယ္ခ်င္း အိမ္ကေရာ အစဥ္အလာ မျပတ္ ၾကာဇံခ်က္ ေရာင္းအံုးမွာလား . သူငယ္ခ်င္းေတြကေရာ ထံုးစံ အတိုင္း ၾကာဇံခ်က္ကုိ ေရွာက္သီးသုပ္နဲ ့တြဲဖက္လို ့ ေကာ္ျပန္ ့ေၾကာ္ ပူပူေလး အခ်ဥ္ရည္ တုိ ့တို ့ျပီး စားေနၾကျပီလား . ခု ကၽြန္မ ခင္းျပီး ထုိင္ထားတဲ့ ဖ်ာေလး က ဟိုး တစ္ႏွစ္က ေမေမ ဘုရားပြဲ က ၀ယ္လာေပးတာေလး . ဒီႏွစ္လဲ ဘယ္ေဒသ က ဘာကုန္စည္ေတြ ပြဲေစ်းမွာ ေရာင္းေနၾကျပီလဲ .

အေတြး ေပါင္း မ်ားစြာနဲ ့ ကၽြန္မကေတာ့ ေနရာမွာ မလွႈပ္မယွက္ .....