ကၽြန္မ ခ်စ္ေသာ ဒီဇင္ဘာ အမွတ္စဥ္ ၂

တန္ေဆာင္တိုင္ ဆိုရင္ ကၽြန္မ တို ့ရပ္ကြက္မွာ ႏွစ္က်ိပ္ ၈ ဆူ ဘုရားပြဲ ရွိတယ္ . လမ္းတုိင္း လမ္းတုိင္း ဘုရားတစ္ဆူစီ ပင့္ျပီး အပူေဇာ္ ခံတာေပါ့ေနာ္ . ကၽြန္မတို ့လူငယ္ေတြကလဲ ၀တ္ရြတ္တဲ့ အဖြဲ ့ေတြ နဲ ့လိုက္ျပီး တစ္ေန ့ ႏွစ္ဆူ သံုးဆူ အလိုက္ ၀တ္ရြတ္ၾကတယ္ .

ပြဲျပီးလို ့ ဘုရား ကုိ ေက်ာင္းျပန္ပို ့ခ်ိန္ၾကရင္ စီတန္းလုိ ့အပူေဇာ္ခံေသးတယ္ . ျပီးေတာ့မွ နိဗၺာန္ေစ်း ဆိုျပီး က်င္းပၾကတယ္ . နိဗၺာန္ေစ်း ဆုိတာက လမ္းထဲမွာ ရွိတဲ့ အိမ္တိုင္း အိမ္တုိင္းက တစ္အိမ္ဆီ ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ ဖြင့္ၾကတယ္ . မုန္ ့ဟင္းခါးလဲ ျဖစ္ႏုိင္သလို ၊ ေပါင္မုန္ ့ေထာပတ္သုပ္လဲ ျဖစ္ႏုိင္တယ္ . ေခ်ာကလက္နဲ ့သၾကားလံုး ကို ေပါင္းျပီး ထုပ္ထားတာလဲ ျဖစ္ႏုိင္သလို ၊ အုန္းႏို ့သာကူ တစ္ပြဲလဲ ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ . အဓိက ကေတာ့ ဆိုင္မွာ တင္ထားသမွ် မုန္ ့ေတြအားလံုးဟာ အလကား ေပးတာမ်ိဳးပါ .

ကၽြန္မတို ့ အိမ္က ဆုိင္တစ္ဆိုင္ ဖြင့္မယ္ဆုိရင္ လူ ၅၀ စာ ျပင္ဆင္ထားျပီး ၊ ကၽြန္မ တို ့အတြက္ တံုကင္ ၁၀ ေစာင္ ျပန္ရပါတယ္ . အဲ့ဒီ တံုကင္ ၁၀ ေစာင္က မတူတဲ့ ဆုိင္နံပါတ္ ၁၀ ခုပါ . ဒါဆုိ ကၽြန္မ က မုန္ ့၁၀ မ်ိဳးရမယ္ေပါ့ . ပိုက္ဆံေပး၀ယ္စားစရာ မလုိဘဲ အဲ့ဒီ တံုကင္ေပးလုိက္ရင္ ရပါျပီ .

ေမေမ့ ကို စားပြဲ၀ိုင္းေလး ထုတ္ ဆုိင္ကူခင္းျပီးတာနဲ ့ ကၽြန္မ တံုကင္ ၁၀ ေစာင္ယူျပီး မုန္ ့ေတြလိုက္စားေတာ့တာပါပဲ . တခ်ိဳ ့ဆုိင္ေတြက ထိုင္စားရျပီး တခ်ိဳ ့ကေတာ့ အိတ္ကေလးနဲ ့ ေပးလုိက္တာေပါ့ . အိမ္တိုင္း အိမ္တုိင္းမွာ ရွိတဲ့ ကေလးတုိင္းမွာ လက္မွာ အထုပ္ကိုယ္စီ ကိုင္ျပီး တစ္ဆိုင္၀င္ တစ္ဆိုင္ထြက္ တံုကင္ နံပါတ္အလိုက္ ကိုယ့္မုန္ ့ေလးေတြ လိုက္ယူၾကတာပါပဲ . ကိုယ့္မွာ ရွိတဲ့ နံပါတ္က သူ ့မွာ မရွိလို ့သူ က ဒီမုန္ ့ကို မစားရ မရွိပါဘူး . တစ္ဦးနဲ ့တစ္ဦး ဖလွယ္စားျပီး ကၽြန္မ တုိ ့ကေလးခ်င္းလဲ ခ်စ္ခင္ ရင္းႏွီးမႈ ကို ပိုျပီး တည္ေဆာက္ယူႏုိင္ၾကပါတယ္ .

အရမ္းကို ေပ်ာ္စရာ ေကာင္းတဲ့ ခ်စ္စရာ ပြဲေလး တစ္ခုပါ . ျမန္မာ လူမ်ိဳးေတြရဲ ့ ၀ါသနာ လွဴဒါန္းမႈ တစ္ခုလဲ ျဖစ္ပါေသးတယ္ .