အိမ္ရွင္မ ၂

မနက္က အိပ္ရာႏိုးေတာ့ မနက္ ၆ နာ၇ီ . ရံုးပိတ္ရက္ကုိ မ်က္လံုးက အလိုက္မသိစြာ ဆက္အိပ္လုိ ့မရ . ဟိုလွိမ့္ ဒီလွိမ့္ ျပန္အိပ္ဖို ့ဘယ္လိုပင္ ၾကိဳးစားေသာ္လည္း မရေတာ့တာနဲ ့ အိပ္ရာထျပီး ေစ်း၀ယ္ရမယ္ဆုိတာ သတိရတယ္. အိမ္ကလူေတြလာေတာ့မယ္ဆုိေတာ့ လိုအပ္တဲ့ ဆန္ ၊ ဆီ ၊ ဆား ၊ ဆပ္ျပာ ဘာညာ သာရကာေပါ့ေလ . ဒါေတြ ၀ယ္ျဖည့္ရမယ္ . ျပီးေတာ့ အိမ္ေရွ ့မွာ ကုတင္ဆင္ရမယ္ ၊ ေမြ ့ယာလွန္းရမယ္ ... ေခါင္းထဲမွာ တသီတတန္းၾကီး ေပၚလာပါေလေရာ .

ဒါနဲ ့မနက္စာကို ျမန္မာဆုိင္မွာ မုန္ ့ဟင္းခါးစားမယ္ဆိုျပီး ဆုိင္ေရာက္ေတာ့ မုန္ ့ဖတ္မရေသးပါတဲ့ . ဒါနဲ ့ နန္းၾကီးသုတ္မွာစားလုိက္ျပီး ေစ်း၀ယ္ ျပန္လာေတာ့ လူက ဖုတ္လိႈက္ ဖုတ္လိႈက္ ျဖစ္ေနျပီ . အထုပ္ခဏခ် နားအံုးမွ ဆုိျပီး လူက ကုတင္ေပၚသာေရာက္ေနတယ္ . စိတ္ေတြက ေျပးေနတာ . ဘုရားပန္းေမ့လာတယ္ . အ၀တ္ ေနာက္တစ္သုတ္ ေလွ်ာ္ရအံုးမယ္ . ၾကက္သားကို ဘယ္လိုခ်က္ရမယ္ . မခ်က္ေသးတာက ဆား နႏြင္း နယ္ျပီး သိမ္းရမယ္ . အရြက္က ဘယ္အရြက္ေၾကာ္ရမယ္ ဘယ္အရြက္သိမ္းရမယ္ . ကုတင္ဆင္ဖို ့ အိမ္ေရွ ့ကုိ ေနရာ လုပ္ရမယ္ . ကုလားထိုင္ေတြ ဘယ္လို အစီအစဥ္ ခ်ရင္ အဆင္ေျပမလဲ . စတဲ့ စတဲ့ အေတြးေတြက မရပ္ဘူး . ေျပးေနတာ .....

ႏွလံုးက ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ ဒုတ္ ခုန္ေနတာ မနားဘူး . ရင္ထဲမွာ ကတုန္ကယင္နဲ ့ . ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ျပန္ေတြးလိုက္ခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ လန္ ့သြားတယ္ . ငါက လူသာ ကုတင္ေပၚမွာ စိတ္က မနားပါလား . မေတြးနဲ ့မေတြးနဲ ့ . ခဏေလး ျငိမ္ျငိမ္ေလး မေတြးဘဲ နားလုိက္ . ဒါဆုိ ႏွလံုးခုန္တာ သက္သာသြားလိမ့္မယ္ . ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ေျဖရတာ . ၀င္ေလ ထြက္ေလ ေလး ၾကိဳးစားမွတ္ျပီးေနတယ္ . မွတ္ေနရင္း တန္းလန္းနဲ ့ ဘယ္အခ်ိန္ရွိျပီလဲ . ဗိုက္မ်ား ဆာေနၾကျပီလား . ထမင္းအိုးက က်က္ေလာက္ျပီ . ခလုတ္ပိတ္ဖို ့သတိရၾကမွာ မဟုတ္ဘူး . ငါ ထအံုးမွ ဆုိျပီး အေတြးေတြက ျပန္၀င္လာျပန္ေရာ .

အမေလး ေလး ... ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ဘူး . အရင္က ေမေမ ေနမေကာင္းျဖစ္တာေတြ ၊ တခါတေလ သူ တအား စိတ္ညစ္ျပီး ဘုရားမွာ သြား သြား ထုိင္တတ္တာေတြ ၊ ကၽြန္မတို ့ကို ဟိုဟာထား ထားျပန္ျပီ ၊ ဒီဟာခ် ခ်ျပန္ျပီ ဆူတတ္တာေတြကုိ အခုမွ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ကိုယ္ခ်င္းစာ နားလည္ေတာ့တယ္ .

လူေရာ စိတ္ေရာ ေနလုိ ့ေကာင္းေနခ်ိန္မွာ ျပသနာ မဟုတ္ေပမယ့္ အခုလို လူေရာ စိတ္ေရာ ပင္ပန္းျပီး ေဒါင္းေနခ်ိန္မွာ ေန ့စဥ္ မလုပ္မျဖစ္ ၀တၱရားေတြကုိ ျဖည့္ေနရတာဟာ ေတာ္ေတာ္ၾကီးမားတဲ့ စိတ္ဖိစည္းမႈ တစ္ခုပါလားလုိ ့ေတြးေနမိတယ္ .

အိမ္ရွင္မ

အခုတေလာ က်န္းမာေရး မေကာင္းပါသျဖင့္ ဘေလာခ့္ မေရးနုိင္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္ . ဘယ္လိုျဖစ္တယ္ မသိဘူး တေရွာင္ေရွာင္နဲ ့ဟိုက ျဖစ္လိုက္ ဒီက ျဖစ္လိုက္နဲ ့..

ဒီေန ့ဆုိရင္ အမ္စီ ယူျပီး အိပ္ေနလိုက္တာ ခုမွ ႏုိးေတာ့တယ္ . အိပ္ေရးေတာ့ ေတာ္ေတာ္ ၀ သြားတယ္ .

အခုတေလာ ၾကည့္ျဖစ္ေနတဲ့ ရုပ္ရွင္ကား တစ္ကားရွိတယ္ . စလံုး ခ်န္နယ္က လာတာေပါ့ေလ . Housewives holiday ဆုိတဲ့ ကားကေလး . အိမ္ေထာင္ရွင္မေတြရဲ ့ အေၾကာင္းကို ဟာသေလးေတြပါ ပါေအာင္ ရိုက္ထားတာေပါ့. သူတုိ ့မွာ မိသားစု အတြက္ ကေလးအတြက္နဲ ့ မအားရေပမယ့္ ေယာက္်ားေတြကေတာ့ အသီးသီး ေနာက္ကြယ္မွာ က်ိတ္ပုန္းခုတ္ေနတာေလးေတြေပါ့ေလ .

ကၽြန္မ ၾကည့္ျပီး စဥ္းစားမိတယ္ . ရုပ္ရွင္ထဲမွာမို ့လို ့လားေတာ့ မသိဘူးေပါ့ေလ . သူတို ့ေတြမွာ မနက္ပိုင္း ေစ်း၀ယ္ရင္း အျပင္မွာ ေကာ္ဖီေသာက္ မနက္စာ တစ္ခုခုစား စကားထိုင္ေျပာျပီးမွ အိမ္ျပန္ ခ်က္ျပဳတ္တယ္ေပါ့ေနာ္ . ကၽြန္မတို ့ႏုိင္ငံက အိမ္ရွင္မေတြမ်ားေတာ့ မုိးလင္းရင္ ဖုတ္ပူမီးတိုက္ ေစ်း၀ယ္ ၊ ျပီးရင္ အိမ္ကုိ အေျပးျပန္လာျပီး လူၾကီး အတြက္ ကေလးအတြက္ ထမင္းဗူးကုိ ျပင္ရတယ္ . မနက္စာကိုေတာင္ ဟင္းခ်က္ရင္း တန္းလန္း မိုးတိုး မတ္တပ္ နဲ ့ပဲ စားလုိက္ရတာ .

ျပီးရင္လည္း အိမ္ရွိ လူကုန္ အကုန္ထြက္သြားျပီးဆုိရင္ အိမ္ေရွ ့ အိမ္ေနာက္ အကုန္ သန္ ့ရွင္းေရးလုပ္ရတယ္ ၊ အ၀တ္ေလွ်ာ္ မီးပူတိုက္ စတာေတြလဲ လုပ္ရတယ္ . ညေနစာ အတြက္လည္း ျပင္ဆင္ခ်က္ျပဳတ္ရျပန္တယ္ . ဒါတင္ပဲလား ဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူး . တခါတေလ စက္ခ်ဳပ္ လက္ခ်ဳပ္အျပင္ လူမႈေရးေတြမွာလဲ ပါရေသးတယ္ .

အိမ္ေထာင္ရွင္မ ေတြရဲ ့ အခန္း က႑ ဟာ တကယ္ေတာ့ သိပ္အေရးၾကီးပါတယ္ . အိမ္မွာေနရတာပဲ ဆိုျပီး သက္ေတာင့္ သက္သာ ျဖစ္ေနတယ္လို ့ေတာ့ မထင္လိုက္ပါနဲ ့ . မိုးလင္း က မိုးခ်ဳပ္ တလႈပ္လႈပ္ နဲ ့ လုပ္ေနရတာ . ညေနပိုင္း အိမ္သားေတြ ျပန္လာျပီဆိုရင္လည္း ကိုယ္စီ ကိုယ္စီက အျပင္မွာ ေတြ ့ခဲ့ရတာေတြကိုပဲ အလုပ္လို ့သတ္မွတ္ျပီး ကိုယ္သက္သာရာ ရွာၾကတယ္ . အိမ္ရွင္မေတြရဲ ့ ခံစားခ်က္ကုိ နားလည္ေပးျပီး ကူညီေပးတယ္ဆုိတဲ့လူ တကယ္ရွားပါတယ္ .

ဒီၾကားထဲ သားသမီးေတြရဲ ့ပညာေရး နဲ ့လူမႈေရး တစ္ခုခု အလြဲအေခ်ာ္ ျဖစ္ရင္ အိမ္ေထာင္ဦးစီးနဲ ့ တျခားလူေတြက လက္ညိဳးထိုး အျပစ္တင္တာ ခံရတတ္ေသးတယ္ . အိမ္ေထာင္ဦးစီးက နားလည္မႈ ေပးတတ္သူဆိုရင္ေတာ့ သက္သာရာ ရတာေပါ့ေလ .

ဒါေတြဟာ ကၽြန္မတို ့ႏုိင္ငံက အိမ္ရွင္မ ( အားလံုးကို မဆိုလိုပါ ) မ်ား၏ ဘ၀ ေတြပါပဲ .

ပန္းပြင့္ေတြ ႏွင့္ ....

ကၽြန္မ မွတ္မိသေလာက္ ကၽြန္မတို ့အိမ္ ပတ္ပတ္လည္မွာ ပန္းပင္ေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတယ္ . မွတ္မိသေလာက္ေျပာရရင္ စံပယ္ ၊ ဇီဇ၀ါ ၊ ေဆာင္ေတာ္ကူး ၊ ဆိပ္ဖလူး ၊ ကံ့ေကာ္ ၊ သနပ္ခါးပန္း ၊ ပိန္းပန္း အစံုပဲ . အမ်ားစုကေတာ့ ပိန္းပန္းပင္ေတြေပါ့ . လက္ညိဳးထိုး မလြဲဘူး . ေနာက္ ဒုတိယ အမ်ားဆံုးက ရြက္လွပင္ပါ . ရြက္လွပင္ကုိ ရွည္ရွည္တမ်ိဳး ၊ တိုတုိတဖံု ၊ အရြက္ကားကား ၊ အရြက္စုစု ၊ အရြက္နီနီ ၊ စိမ္းစိမ္း ၊ ၀ါ၀ါ အစံုပါပဲ .

ကၽြန္မကေတာ့ စံပယ္ နဲ ့ ဇီဇ၀ါ ပန္းျခံဳနားကို ခဏ ခဏ သြားျဖစ္တယ္. ၾကိဳက္တာကေတာ့ စံပယ္ပါ . ဒါေပမယ့္ ဇီဇ၀ါ ပင္က ေရာကာ ယွက္ကာ ပါေနေတာ့ ေရွာင္လို ့မရဘူးေပါ့ . ျပီးေတာ့ ေနာက္ထပ္ေရွာင္မရ အသည္းတယားယား ရွိရတာက ဇီဇ၀ါ ပင္ရဲ ့ အရြက္ေတြမွာ ကပ္ေနတတ္တဲ့ ေဘာက္ဖတ္ေတြကုိပါ . ပန္းကေလး လွလို ့ခူးလုိက္ရင္ ေဘာက္ဖတ္ၾကီး ပါပါလာျပီး ကၽြန္မမွာ ၾကက္သီးေတြထ ၊ ပန္းကိုပစ္ခ်ျပီး ေဆြ ့ ေဆြ ့ကို ခုန္ေနေတာ့တာပဲ .

ကၽြန္မ ဆိပ္ဖလူး ပန္းပင္ကိုလဲ အရမ္းၾကိဳက္ပါတယ္ . သူ ပြင့္ရမယ့္ ရာသီခ်ိန္ ေရာက္လာျပီဆုိရင္ အိမ္ေရွ ့က ပန္းရနံ ့ဟာ ကၽြန္မတို ့အိမ္ခန္းထဲထိကုိ ေရာက္လာပါတယ္ . လိေမၼာ္ေရာင္ ရိုးတံေပၚမွာ ျဖဴလြလြ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြဟာ သိပ္ကုိ ပနံသင့္လွပါတယ္ . သဘာ၀ကေပးထားတဲ့ အလွတရား ၊ တခါတရံ ႏွင္းစက္ကေလး စိုစို နဲ ့ သူ ့ခမ်ာ ခ်မ္းေနရွာမွာေတာင္ စိုးရိမ္မိပါရဲ ့..

ပန္းပြင့္ခ်ိန္ဆို မနက္ေစာေစာထ ေက်ာင္းမသြားခင္ ပန္းေကာက္ရင္း ေဆာင္ေတာ္ကူးပန္းေတြလည္း တပါတည္း ခူးလုိ ့ရေနတတ္ပါတယ္ . ေဆာင္ေတာ္ကူးပန္းရဲ ့ ရနံ ့ကေတာ့ မခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ေမႊးတာပါပဲ . ကၽြန္မကပဲ အေမႊးနံ ့စူးလြန္းလုိ ့မခံႏုိင္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ . အဲ့ဒါေပမယ့္ ညပိုင္း ေလသင့္တုိင္း အိမ္ခန္းထဲထိ ေရာက္လာတတ္တဲ့ ေဆာင္ေတာ္ကူး ရနံ ့ကိုေတာ့ကၽြန္မ ခ်စ္ပါတယ္ .

ကံ့ေကာ္ပန္းကိုေတာ့ ပန္းမပြင့္ခင္က ကၽြန္မ မၾကိဳက္ပါဘူး . သူ ့ရဲ ့အလွကုိ ေသခ်ာ မခံစားမိေသးတဲ့ အခ်ိန္ဆုိေတာ့ တကၠသိုလ္ ရဲ ့ အမွတ္တရ ပံုရိပ္တစ္ခုအျဖစ္သာ ထင္မွတ္ခဲ့ပါတယ္ . ဒါေပမယ့္ အိမ္က အပင္မွာ ပန္းပြင့္လို ့ ပန္းပြင့္ကေလးကို အနီးကပ္ ျမင္လုိက္ရခ်ိန္က်မွ ကံ့ေကာ္ပန္းရဲ ့ရနံ ့ နဲ ့ အလွကုိ ကၽြန္မ ေကာင္းေကာင္းၾကီး ခံစားတတ္ခဲ့ပါတယ္ .

၀တ္မႈံႏူးႏူးညံ့ညံ့ေလးေတြကို ၀န္းရံထားတဲ့ ျဖဴလြလြ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြ ၊ ရင္ထဲ စြဲသြားေလာက္ေအာင္ သင္းသင္းေလး ေမႊးတဲ့ ရနံ ့နဲ ့ ပန္းပြင့္ေလးနဲ ့မလိုက္ေအာင္ အနည္းငယ္ ေတာင့္ေတာင့္ႏုိင္ေသာ ၊ ခပ္ထန္ထန္ အထိအေတြ ့ရွိေသာ ကံ့ေကာ္ရြက္ဟာ ကၽြန္မ အာရံုထဲကုိ အျမဲတမ္း တိုး၀င္လာတတ္ပါတယ္..

ခုအခ်ိန္ေတြးေနရင္းနဲ ့ေတာင္ ကၽြန္မ မွာကံ့ေကာ္ရနံ ့ရသလိုလို ၊ ဆိပ္ဖလူး ပန္းေလးေတြပဲ ကၽြန္မနားေၾကြက်လာသလုိလုိ ၊ ပြင့္လႊာ သံုးထပ္ ရွိတဲ့ စံပယ္ပန္း ေအးေအးေလး ရဲ ့ လန္းဆန္း ေအးျမတဲ့ အထိအေတြ ့ေလးကိုပဲ ခံစားမိသလုိလို နဲ ့ ကၽြန္မ ဟာ ဟိုး.. အေ၀းၾကီးက ပန္းပင္ေတြနားကို ေရာက္ရွိသြားခဲ့ပါတယ္ .

ငယ္တုန္းက ကၽြန္မ .

ကၽြန္မ ခုတေလာ ျမန္မာစာ ေတြ စားခ်င္ေနမိတယ္ . ျမန္မာစာ ဆုိတာက ျမန္မာမုန္ ့ေတြကုိေျပာတာပါ .

ကေလးတုန္းက ရပ္ကြက္ထဲေတြမွာ အထမ္းနဲ ့လိုက္ေရာင္းတဲ့ အသည္ေတြ ရွိေသးတယ္ . ေန ့ခင္းဆုိရင္ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ၊ မုန္ ့ၾကာစိ မုန္ ့ကၽြဲသည္း ၊ မုန္ ့စိမ္းေပါင္း ၊ မုန္ ့လက္ေကာက္ အစရွိသျဖင့္ အမ်ိဳးစံု လာလာေရာင္းတယ္ . ကၽြန္မ တုိ ့အိမ္က အားေပးေနၾက မုန္ ့သည္ကေတာ့ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ၊ ဒိန္ခ်ဥ္ ၊ မုန္ ့ၾကာစိ ၊ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ပါ . အိမ္မွာက ဖြားဖြား ရွိတဲ့ အခ်ိန္ေတြဆုိရင္ ပိုျပီးစားရတယ္. ဖြားဖြားက တရားရိပ္သာ မွာပဲ ေနတတ္ျပီး တစ္လမွ တခါေလာက္ အိမ္ျပန္လာတတ္သူပါ . ဖြားဖြား ျပန္လာခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္မ ဗိုက္ကားတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ . အျခားေန ့ေတြဆိုရင္ ေမေမ က တစ္ေန ့မွ တစ္မ်ိဳးပဲ ၀ယ္ေကၽြးပါတယ္ . ဒါေပမယ့္ ဖြားဖြားရွိတဲ့ အခ်ိန္ဆုိရင္ေတာ့ ဖြားဖြားစားသမွ် ကၽြန္မက ကပ္စားလုိ ့ရေနတာကိုး .

အဲ့ဒီတုန္းက ဒိန္ခ်ဥ္သည္ အမၾကီးက ကေလး ၂ ေယာက္ အေမ ၊ အသားညိဳညိဳ ပိန္ပိန္ကေလးပါ . သူက အမ်ိဳးသမီးေရာဂါရလို့ ဗိုက္ခြဲထားရသူ ၊ သူ ့ဆီက ဒိန္ခ်ဥ္၀ယ္ရင္ ကၽြန္မ တို ့က အိုးကေလး ေတြနဲ ့ကုိ ၀ယ္တတ္ပါတယ္ . ဒါဆုိရင္ သူက အဲ့ဒီ အိုးကေလးကို ဖြင့္ အိုးအၾကီးၾကီးထဲက ဒိန္ခ်ဥ္အခ်ိဳ ့အဆစ္ထည့္ေပးတတ္ပါေသးတယ္ . ျပီးေတာ့ ကၽြန္မက ထန္းလ်က္ရည္ မ်ားမ်ား နဲ ့ခ်ိဳခ်ိဳေလး စားတတ္တဲ့ အတြက္ ထန္းလ်က္ရည္ကုိလဲ အျမဲ ပိုေပးတတ္ပါေသးတယ္ . ေမေမက သူမကုိ သနားလို ့ တခါတရံ ကၽြန္မ မေတာ္ေတာ့တဲ့ အကၤ်ီ အေဟာင္းေလးေတြ ၊ ေမေမ မ၀တ္ေတာ့တဲ့ အကၤ်ီ လံုခ်ည္ အေဟာင္းေလးေတြကုိ သူမ အတြက္ဆုိျပီး စုစုထားျပီးေပးတတ္ပါေသးတယ္ .

ေကာက္ညွင္းေပါင္းသည္ အဖြားၾကီးကေတာ့ ဖြားဖြားနဲ ့ဆိုအသက္ ၁၀ စု ႏွစ္တစ္ခုေလာက္ကြာမယ္ ထင္ပါတယ္ . ဖြားဖြားနဲ ့စကားလက္စံု က်တတ္သူလဲ ျဖစ္ပါတယ္ . သူတို ့က အဲ့ဒီအခ်ိန္က ျမိဳ ့အစြန္ ( ဒဂံုျမိဳ ့သစ္လို ေနရာမ်ိဳးလားမသိ ဒါေပမယ့္ အဲ့အခ်ိန္က အဲ့ေလာက္ လူမမ်ားေသး ) မွလာျပီး ေကာက္ညွင္းေပါင္းေရာင္းရတဲ့သူပါ . ေရာင္းတဲ့ ေကာက္ညွင္းေပါင္းဟာ အင္မတန္မွ စားေကာင္းျပီး ေကာက္ညွင္းသားလဲ ႏူးညံ့ပါတယ္ . တခါတရံ ထိုအဖြားလာမေရာင္းတဲ့ ေန ့မ်ိဳးဆိုလွ်င္ အဖြား ၏ သမီးၾကီး အပ်ိဳၾကီး က လာေရာင္းတတ္ပါတယ္ . သားအမိ ႏွစ္ေယာက္စလံုး စိတ္ထားေကာင္းျပီး ေစ်းေရာင္းတာ ေစတနာ ပါသူမ်ားပါ . ကၽြန္မတုိ ့အိမ္သားေတြက ျမစ္၀ကၽြန္းေပၚဘက္မွ လာသူမ်ားဆုိေတာ့ ငါးေျခာက္ ဆုိတာ အိမ္မွာျပတ္တယ္ မရွိပါဘူး . ငါးရံ ့ေျခာက္ ၊ ငါးဖုတ္ျပားေျခာက္ ဆုိတာေတြကို ၾကိဳက္လဲ အလြန္ၾကိဳက္ၾကပါတယ္ . ေကာက္ညွင္းေပါင္းပူပူေလးကုိ အိမ္မွာ အရံသင့္ရွိတဲ့ ငါးရံ ့ေျခာက္ဖုတ္ ဆီရႊဲရြဲေလးနဲ ့ေလြးလုိက္ရရင္ျဖင့္... အခုျပန္ေတြးရင္နဲ ့ေတာင္ စားခ်င္လာပါျပီ . တခါတေလ ေမေမက ငါးက်ည္းကုိ ၾကြတ္ၾကြတ္ေလး ေၾကာ္ထားျပီး ေကာက္ညွင္းေပါင္းနဲ ့ တြဲစားတတ္ပါေသးတယ္ . ေသာက္စရာကေတာ့ ေရေႏြးၾကမ္း သို ့မဟုတ္ ေကာ္ဖီေပါ့ေလ .

မုန္ ့လက္ေကာက္သည္ အမၾကီးကုိေတာ့ အင္မတန္ စကားမ်ားျပီး အေတာင္းအရမ္းထူတတ္သူ အျဖစ္ ကၽြန္မ မွတ္မိေနပါတယ္. သူ ့ကုိ ေမေမက သနားလို ့တစ္ခုေပးရင္ သူက သူ ့မ်က္စိျဖင့္ ျမင္ေနရေသာ တခ်ိဳ ့ပစၥည္းေလးမ်ားကုိ လက္ညိဳးထိုးျပီး ေတာင္းတတ္ပါေသးတယ္ . ေမေမက တခါတရံ စိတ္တိုလာျပီဆုိရင္ မ်က္ခံုးေလး က်ံဳ ့ရင္း ဒါ လက္ရွိသံုးေနတာဆုိျပီး စကားျဖတ္တတ္ပါတယ္ . သူ ့ရဲ ့မုန္ ့လက္ေကာက္ဟာလဲ စားလုိ ့အရမ္းေကာင္းပါတယ္ . မုန္ ့လက္ေကာက္တစ္ကြင္း ဟာ ကၽြန္မ လက္ထည့္လိုက္ရင္ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို ေခ်ာင္ေနပါေသးတယ္ . မုန္ ့ႏွစ္အထဲမွာ အျပည့္ပါတဲ့ ယခုေခတ္မုန္ ့လက္ေကာက္မ်ားလုိ အထဲမွာ အေခါင္းေပါက္မဟုတ္တဲ့ မုန္ ့လက္ေကာက္ကုိ ကၽြန္မေရာ ဖြားဖြားေရာ အင္မတန္ ၾကိဳက္ပါတယ္ . ဒါေပမယ့္ သူ ့မုန္ ့လက္ေကာက္နဲ ့သူ ေပးတဲ့ ထန္းလ်က္ရည္ ကၽြန္မ ဘယ္ေတာ့မွ မေလာက္ပါဘူး . ကၽြန္မကပဲ ထန္းလ်က္ရည္ကုိ အလြန္အကၽြံၾကိဳက္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္ .

ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ေရာင္းသူ အေဒၚၾကီးကေတာ့ ေထာင္ေထာင္ေမာင္းေမာင္း ၀၀ဖိုင့္ဖိုင့္ၾကီးပါ . ေနပူထဲ ေစ်းေတာင္းေခါင္းရြက္သြားေနရသူဆုိေပမယ့္ သူမ အသားအရည္ဟာ အရမ္းၾကီးညိဳမေနပါဘူး . သူ ့ရဲ ့ေျပာင္းဖူးျပဳတ္ေတာင္းၾကီးကို ဖြင့္လုိက္ရင္ အထဲမွာ ပူပူေႏြးေႏြး ပလို ့ေျပာင္း ( မွန္ရဲ ့လားမသိ ) ၊ သၾကားေျပာင္း အစရွိသျဖင့္ ပါလာတတ္ပါတယ္ . ကၽြန္မ ေမေမနဲ ့ဖြားဖြားက အညိဳေရာင္ ေျပာင္းဖူးမ်ိဳးကုိ ၾကိဳက္ျပီး ကၽြန္မကေတာ့ သၾကားေျပာင္းမွ သၾကားေျပာင္းပါပဲ . အညိဳေရာင္ေျပာင္းဖူးကို ေကၽြးလွ်င္ သြားၾကားညွပ္လို ့ကၽြန္မ မစားတတ္ပါ . အခု အရြယ္ထိ ကၽြန္မ မစားတတ္ေသးပါ . သၾကားေျပာင္းလုိ ့ေခၚတဲ့ အ၀ါေရာင္ လွလွ စီစီရီရီ ေျပာင္းဖူးေလးေတြကုိပဲ ကၽြန္မ ႏွစ္ျခိဳက္စြာ စားသံုးေနတုန္းပါ . သူေရြးေပးတဲ့ အဖူးကုိ ဘယ္အဖူးေရြးရမွန္းမသိ ဗ်ာမ်ားေနတတ္တဲ့ ကၽြန္မကုိ အေဒၚၾကီးက ေျပာင္းဖူးေစ့ေလး တစ္ေစ့စီ ေခၽြေပးျပီး စားၾကည့္ခုိင္း စိတ္ၾကိဳက္ေရြးခိုင္းပါတယ္ . ကေလးဆုိျပီး ဒါယူလို ့ထိုးေပးတာမ်ိဳး မလုပ္ခဲ့ပါ .

က်န္တဲ့ မုန္ ့သည္ေတြကေတာ့ သိပ္ျပီး ခဏ ခဏ ၀ယ္စားေလ့မရွိပါ . စားျဖစ္ခဲ့ရင္လည္း အရမ္းၾကီး မရင္းႏွီးတဲ့ အတြက္ ကၽြန္မ မမွတ္မိေနပါဘူး . မွတ္မိေနတဲ့ အသည္ ေနာက္တစ္ေယာက္ကေတာ့ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ေရာင္းတဲ့ သားအမိပါ .

ကၽြန္မတုိ ့ရပ္ကြက္ထဲကုိ တနဂၤေႏြမနက္ ၁၀ နာ၇ီ ပတ္၀န္းက်င္ေလာက္ဆုိရင္ တေရာ္ ကင္ပြန္း ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ေရာင္းတဲ့ အဖြားတို ့သားအမိလာပါတယ္ . အဖြားက ကၽြန္မ ဖြားဖြားနဲ ့အရြယ္တူပါပဲ . သူ ့သမီး ဆုိသူ အေၾကာင္းကုိ ကၽြန္မမမွတ္မိေတာ့ပါဘူး . ဒါေပမယ့္ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အသက္ ၇၀ ေက်ာ္ေနျပီ ျဖစ္တဲ့ ဖြားဖြား နဲ ့ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္သည္ ဖြားဖြားနဲ ့ကုိ ယွဥ္ၾကည့္ျပီး ကၽြန္မ ခံစားရပါတယ္ . ေခါင္းေပၚမွာ အေလးအပင္ၾကီး ထမ္းထားျပီး တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္ ၀မ္းစာအတြက္ ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္လိုက္ေရာင္းရတဲ့ ကိုယ့္အဖြားနဲ ့ရြယ္တူ အဖြားၾကီး ၊ ကၽြန္မတို ့အိမ္ေရွ ့မွာ သူ ့အထမ္းၾကီးခ်ျပီး ခဏ နားရင္း ၀ယ္သူေတြကုိ ေရာင္းေနတဲ့ သူ ့မ်က္ႏွာမွာ ေမာပန္းျခင္း ၊ စိတ္ရႈပ္ေထြးျခင္း ေသာကေတြကုိ ငယ္ေသးတဲ့ ကၽြန္မ မဖတ္တတ္ခဲ့ေပမယ့္ ေမွးမွိန္ေနတဲ့ မ်က္၀န္းရယ္ ၊ စို ့ေနတဲ့ ေခၽြးေတြရယ္ ၊ ေမာပန္းစြာ အသက္ရွဴေနတဲ့ ဖြားဖြားနဲ ့အသက္တူ သူမ ကို ၾကည့္ျပီး ကၽြန္မ ၀မ္းနည္းခဲ့ဖူးတယ္ . ကၽြန္မ အျမဲတမ္း သူ ့ဆီက ေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ ရယ္ အုန္းဆီ ရယ္ ကၽြန္မ တုိ ့တစ္အိမ္လံုး သံုးဖို ့ ၀ယ္ေပးရတယ္ . တခါတေလေတာ့လည္း ကၽြန္မ နဲ ့တူတူ ေမေမ ပါ လုိက္ထြက္လာတတ္တယ္ .

ခုဆုိရင္ သူတို ့ေတြ ရွိေသးလား ၊ တျခား အလုပ္ပဲ ေျပာင္းလုပ္ေနသလား ၊ ဒါမွမဟုတ္ ကၽြန္မ အငယ္တုန္းကလုိ ခုခ်ိန္ထိ ေခါင္းရြက္ေစ်းသည္ အျဖစ္နဲ ့ တစ္လမ္း၀င္ တစ္လမ္းထြက္ လုိက္ေရာင္းေနတုန္းပဲလား . ကၽြန္မရဲ ့ေမးခြန္းေတြကုိ ကၽြန္မ ကို ေျဖေပးမယ့္လူ မရွိဘူး .

ႏွစ္ဦး အၾကိဳ .

တျမန္ေန ့က အလုပ္သြားဖို ့တုိက္ထဲက အထြက္မွာ ကိုယ္နဲ ့ရင္းႏွီးတဲ့ ရနံ ့တမ်ိဳး တိုး၀င္လာတယ္ . လူက အရမ္း အလ်င္လိုေနတာရယ္ ၊ ပတ္၀န္းက်င္က သဲသဲကြဲကြဲ မျမင္ႏုိင္ေသးတာရယ္ေၾကာင့္ ေသေသခ်ာခ်ာ စဥ္းစားမေနႏုိင္ဘဲ ရံုးကားေစာင့္ေနတဲ့ ေနရာကို ဆက္ေလွ်ာက္သြားလိုက္တယ္ .

ရံုးကအျပန္ လမ္းအကူးမွာပဲ မနက္က ရနံ ့က ထပ္ျပီး တိုး၀င္လာတယ္ . ျပီးေတာ့ ကားတစ္စင္း ျဖတ္သြားတိုင္း အ၀ါေရာင္ ပန္းေၾကြေတြက ေလရဲ ့ေနာက္ကုိ ေ၀ွ ့ကာ ၀ိုက္ကာ လိုက္သြားၾကတယ္ .

ဒါ ဘာရနံ ့ပါလိမ့္လို ့သိလိုက္ရခ်ိန္မွာ ရင္ထဲမွာ လိႈက္ကနဲ ခုန္သြားတယ္ . ျပီးေတာ့ ေပ်ာ္သြားတယ္ . ခ်က္ခ်င္းလိုပဲ ၀မ္းနည္းျခင္းကိုပါတခါတည္း ခံစားလိုက္ရတယ္ . ကၽြန္မတို ့ရဲ ့ႏွစ္သစ္ကူး ေရွ ့ေျပး အၾကိဳ ၊ ကၽြန္မတို ့မိန္းခေလးေတြရဲ့ ဆံေကသာထက္မွာ တစ္ႏွစ္မွ တစ္ခါသာ ပန္ခြင့္ရတဲ့ ပိေတာက္ပန္းေတြပါလား . ပိေတာက္ပြင့္ျပီဆိုတာ သိရေတာ့ ႏွစ္သစ္ကူး သၾကၤန္ပြဲေတာ္လာေတာ့မယ္ဆုိတာကုိ ေတြးျပီး ရင္ခုန္ လႈပ္ရွားသြားရတယ္ . ဒါေပမယ့္ ကၽြန္မ က ကၽြန္မတို ့ႏိုင္ငံမွာ မဟုတ္ျပန္ဘူးေလ .

ဒီႏွစ္ပါနဲ ့ဆုိရင္ သၾကၤန္မွာ ပြဲေတာ္ကို ပါ၀င္ခြင့္ မရတာ ၄ ႏွစ္ျပည့္သြားျပီ. လြမ္းတယ္ သၾကၤန္ရယ္ ..

ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္

အရိုးရဲ ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကုိ နားေထာင္ျပီးတဲ့ ခဏ မွာ ကၽြန္မရဲ ့စိတ္အစဥ္ဟာလည္း လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္တာ ကာလဆီသုိ ့ေရာက္ရွိသြားခဲ့တယ္ .

အဲ့ဒီတုန္းက ကၽြန္မဟာ ပြင့္သစ္စ ပန္းကေလးလိုပါပဲ . ဥယ်ာဥ္မွဴး ေဖေဖ ေမေမ တုိ ့ရဲ ့ေရေလာင္းေပါင္းသင္ေပးမႈ နဲ ့ရွင္သန္ ပြင့္လန္းလာခဲ့တဲ့ ပန္းကေလးဟာ အဖူးအငံု ဘ၀ကေနျပီး ခုေတာ့ ပန္းကေလး တစ္ပြင့္အျဖစ္နဲ ့လွပေသာ ပန္းကေလးေတြအမ်ားၾကီး ရွိရာ ပန္းျခံၾကီးတစ္ခုထဲ ေရာက္သြားခဲ့ပါတယ္ .

တကယ္ေတာ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အတြက္ တကၠသိုလ္ ေန ့ရက္ေတြ ဆုိတာ အရမ္းကိုေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ . ကၽြန္မက ရိုးရိုးေမဂ်ာကိုပဲ တက္ခဲ့ရသူဆုိေတာ့ ကၽြန္မအတြက္ စာက်က္ရတဲ့အလုပ္ဟာ အထက္တန္းေက်ာင္းကစာကို က်က္ရတာေလာက္ေတာင္ မပင္ပန္းပါဘူး . ေနာက္ျပီး တခ်ိဳ ့ဘာသာေတြဆုိရင္ က်က္စရာမလိုဘဲ အေၾကာင္းအရာ သေဘာတရားကိုနားလည္ေအာင္မွတ္သားျပီး ကိုယ့္နားလည္သလုိျပန္ခ်ေရးလို ့ရတဲ့အတြက္ပုိလို ့ေတာင္ စာ မပိပါေသးတယ္ .

မိုးလင္းရင္ ေက်ာင္း၀တ္စံု မဟုတ္ဘဲ ကိုယ္၀တ္ခ်င္ရာ အျမင္တင့္တယ္ေသာ အ၀တ္အစားမ်ိဳးကို ၀တ္သြားလုိ ့ရတာကလည္း စိတ္ကုိ အေျပာင္းအလဲ တစ္ခုျဖစ္ေစပါတယ္ .

ေက်ာင္းမွာ သူငယ္ခ်င္းေတြစုမိရင္ အတန္းတက္ ၊ မတက္ခ်င္ရင္ ကန္တင္းသြား ၊ မသြားခ်င္ရင္ ေက်ာင္းပတ္ ၊ မပတ္ခ်င္ရင္ ေအးေအးလူလူ ထိုင္ျပီး စာတိုင္ပင္ တခါတေလေတာ့လည္း ေရာက္တတ္ရာရာ ေပါက္ကရ ရွစ္ေသာင္း အစားအေသာက္အေၾကာင္းလဲ ပါရဲ ့၊ အ၀တ္အစား အေၾကာင္းလဲ ပါရဲ ့၊ မင္းသား မင္းသမီး အေၾကာင္းလဲ ပါရဲ ့ ၊ သရဲ ေဗဒင္ သတင္း အတင္း အစံုပလံု ပါးစပ္က အျမဳပ္ထြက္မတတ္ လုျပီး ေျပာရတာလဲ အရမ္းကုိ ေပ်ာ္စရာေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ေလးေတြပါပဲ . အဲ့ဒီလုိမွ အားမရေသးရင္ ေက်ာင္းနဲ ့အနီးဆံုး သူငယ္ခ်င္း အိမ္ကုိသြားျပီး ၾကာဇံခ်က္ ၊ ေၾကးအိုး ၊ ဆီခ်က္ ၊ ေကာ္ရည္ေခါက္ဆြဲ တစ္ခု မဟုတ္ တစ္ခု ခ်က္စားျပီး စာမလုပ္ဘဲ အခန္းေအာင္း ေဟးေလး၀ါးလား လုပ္ေနရင္လဲ လူၾကီးေတြက မဆူၾကပါဘူး . အခ်ိန္တန္လုိ ့အတန္းတက္ရင္ျပီးေရာဆုိျပီး လႊတ္ထားေပးတာပဲ .

တခါတေလ အျခားေမဂ်ာက ကိုယ့္ကိုလာရစ္တဲ့ ေကာင္ေလးေတြကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ ပဲေပး အတန္းထဲ လက္ခ်ာ လုိက္ေနခ်င္ေယာင္ေဆာင္ရတာလဲ အခုအခ်ိန္မွာ ျပန္ေတြးရင္ ေတာ္ေတာ္ ရီစရာေကာင္းပါတယ္ . ကန္တင္းတကာ လုိက္ထိုင္ ေကာင္ေလးေတြက ေၾကာင္ရင္ ကိုယ့္ေမဂ်ာအမွန္ကို မေျပာဘဲ အေၾကာင္ရိုက္ ၊ သူတုိ ့က ကန္တင္းအျပန္ေနာက္ကလိုက္လာရင္ ကိုယ့္ပါးစပ္က ထြက္ခ်င္ရာ ထြက္ထားတဲ့ ေမဂ်ာနဲ ့ကိုယ့္အေဆာင္နဲ ့က တေမွ်ာ္တေခၚ . အဲ့ဒီေတာ့မွ ဂြေတြက်ျပီး တခ်ိဳ ့ကိုလဲ ရုပ္တည္ၾကီးေတြနဲ ့ေဟာက္စားလုပ္ ၊ တခ်ိဳ ့ကိုလည္း လူစု ခြဲျပီး မ်က္လွည့္ျပ ၊ ဟိုက လည္ရင္ေတာ့ မရဘူးေပါ့ေလ . အူေၾကာင္ေၾကာင္ပံုစံေလး ဆုိရင္ေတာ့ ေသဖို ့သာျပင္ ကိုယ္ေတြက အုပ္စုကေတာင့္ေတာ့ အရူးလုပ္ေတာ့တာပဲ .

ျပီးေတာ့ ကၽြန္မ တုိ ့အုပ္စုက ဗရုတ္ေတြခ်ည္းပဲ ဆိုေတာ့ တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးစီရယ္ . ရည္းစား ႏွစ္ေယာက္ တျပိဳင္တည္း ထားတဲ့ တစ္ေယာက္ဆုိရင္ ႏွစ္ေယာက္ကို တစ္ရက္တည္း တစ္ခ်ိန္တည္း ခ်ိန္းမိလို ့ ဟုိဘက္ေလွကားထိပ္နဲ ့ ဒီဘက္ေလွကားထိပ္ကုိ ေျပးျပီး စကားေျပာတယ္ . ကၽြန္မတို ့ေတြက သူ ့အစား ဘုရားလည္း တမိရဲ ့ ၊ စိတ္လည္း တိုျပီးသူ ့ကုိ ရိုက္ခ်င္ၾကတယ္ . သူ ကေတာ့ ခပ္တည္တည္ မွင္ေသေသ နဲ ့ တစ္စိမွ ရုပ္မပ်က္ဘူး .

တခါလည္း အတန္းမတက္ခ်င္ေတာ့ ဆရာမလာခင္ လစ္မယ္ဆုိျပီး ဆရာက ဒီဘက္ေလွကားက လာမွာဆုိးလို ့ဟိုဘက္ေလွကားထိ ေလွ်ာက္လိုက္ပါမယ္ေလဆိုျပီး ဟိုဘက္ထိပ္ ေလွ်ာက္ေတာ့ တစ္ခန္းမွာ ပါခ်ဳပ္ စာသင္ေနတာ ေတြ ့တာနဲ့ ေက်ာ္မသြားရဲဘဲ အဲ့ဒီ အတန္းထဲ ကုပ္ေခ်ာင္းေခ်ာင္းနဲ ့၀င္ ၊ ခပ္တည္တည္နဲ ့လက္ခ်ာ လုိက္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၾကတယ္ . ခုျပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ေက်ာ္သြားလည္း ရပါရဲ ့နဲ ့ပါခ်ဳပ္ေတာ့ အေသေၾကာက္လို ့ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေတြးမိျပီး အသံထြက္ ရီမိတယ္ .

မိုင္နာသင္တဲ့ ဆရာမ တစ္ေယာက္ဆုိ ကိုယ္ေတြကုိ လက္လန္လို ့ . အပ်ိဳၾကီး ဆရာမ ဆိုေတာ့ မ်က္စိ စပါးေမႊးကလဲစူး ၊ ဒါေပမယ့္ သူ ့မွာ ကိုယ္ေတြကို ခ်စ္ကလဲ ခ်စ္ျပန္ လက္ညိဳးေလး တေထာင္ေထာင္နဲ ့နင္တို ့ေတြ နင္တို ့ေတြေနာ္ ဆုိတုိင္း ကၽြန္မ တို ့က တီခ်ယ္ကလဲ ဆုိျပီး လက္ကိုဆြဲသူက ဆဲြ ၊ ခါးကို ဖက္သူကဖက္ ၊ ေမႊးေမႊးေပးသူကေပး ဆရာမ ဘာဆက္ေျပာရမွန္းမသိေအာင္ တစ္အုပ္စုလံုး အနား၀ိုင္းျပီး တီတီတာတာ လုပ္ၾကေတာ့ တီခ်ယ္မွာ ဘာမွ မေျပာႏုိင္ဘူး . ကၽြန္မ တို ့ မဟုတ္တာ လုပ္သမွ် သူ ့မွာ ထိုင္ၾကည့္ေနရတယ္ .

ေက်ာင္းျပီးလို ့ ဘြဲ ့ယူၾကတဲ့ အခ်ိန္မွာ သူငယ္ခ်င္းေတြ တစ္ေယာက္မ်က္ႏွာ တစ္ေယာက္ၾကည့္ျပီး ဟယ္ နင္မ်က္ႏွာၾကီးက ဘယ္လို ၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးလုံးၾကီးနင့္ပါးေပၚ တင္လာတာလား ၊ အမယ္ အမယ္ မိန္းမ က မိန္းမ က ဆုိျပီး ထံုးစံ အတုိင္း ေနာက္ေျပာင္ေနၾကေပမယ့္ ကိုယ္စီရင္ထဲမွာေတာ့ ငါတို ့ေတြ ဒါျပီးရင္ ကိုယ္စီ လုပ္ငန္းခြင္၀င္ၾကရေတာ့မယ္ . ဘယ္အခ်ိန္ၾကမွ ျပန္ေတြ ့ႏုိင္မယ္မသိဘူး ဆုိျပီး ၀မ္းနည္းေနမိၾကတယ္ .

တကယ္ကိုပါပဲ. ဘြဲ ့ယူျပီးကတည္းက ကၽြန္မတို ့ေတြ တခ်ိဳ ့လဲ မိသားစု ေတြ ရ ၊ တခ်ိဳ ့လဲ အလုပ္နဲ ့ နယ္ေရာက္ ၊ ကၽြန္မ အပါအ၀င္ တခ်ိဳ ့ေတြက ျပည္ပမွာ ၊ အားလံုးဟာ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ကိုယ့္တာ၀န္ေတြ နဲ ့ကိုယ္ ပိျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြ အရင္လို မေတြ ့ႏုိင္ၾကဘူး . ဒါေပမယ့္ သူတို ့အားလံုးလဲ ကၽြန္မလိုပဲ ဟုိအရင္ ေက်ာင္းတက္ခ်ိန္ကို လြမ္းေနအံုးမယ္လုိ ့ ယံုၾကည္ေနမိပါတယ္ .

Testing 1.

မေန ့က ဆံပင္ သြားညွပ္ျဖစ္တယ္ . လူက ဆံပင္က ပါးရတဲ့ အထဲ ရွည္ေနေတာ့ ညွင္းသိုးသိုး နဲ ့ လူၾကီးရုပ္ ေပါက္ေနေတာ့ ( နဂိုကတည္းက ရုပ္ရင့္တာ ဟုတ္ဘူး ဟိဟိ ) ညွပ္ပစ္လုိက္တယ္ ေအးေရာ . ခုေတာ့ ဂုတ္ေထာက္ လန္လန္ေလး ျဖစ္သြားေရာ . ဆံပင္ညွပ္ဆိုင္က အမ က ဦးေရျပား ပေရာ္ပလန္ ရွိတယ္ . ဆံပင္ေတြ ကၽြတ္လြန္းတယ္ ဆုိျပီး ( ၾကာရင္ ထိပ္ေျပာင္ေတာ့မယ္ ေျပာခ်င္ပံုရတယ္ . အဟင့္ ) Treatment ယူပါလားတဲ့ . ဘယ္ႏွေခါက္လဲေတာ့ မသိဘူး . အားလံုးေပါင္း Package ယူရင္ ၅၂၂ က်ပ္တဲ့ေလ . အမေလး ကတံုးသာ တံုးပစ္လိုက္တာ ေကာင္းမယ္ ထင္ပါတယ္ . ဒါနဲ ့ အင့္ ဆုိျပီး စဥ္းစားအံုးမယ္လို ့ေျပာလိုက္တယ္ .

ျပီးေတာ့ ဆံပင္အရင္ညွပ္တယ္ . ကိုယ့္ဟာကိုယ္လဲ ဆံပင္ကၽြတ္တာေတာ့ သိပါတယ္ . ျပီးေတာ့ ကိုယ္က ဆံပင္ကုိ တအား စုျပီး စည္း ထားတတ္ေတာ့ ပိုဆိုးတာေပါ့ေနာ္ . ဒါနဲ ့ပဲ ဆုိင္က အမ ကို ကိုယ့္ဟာ ကိုယ္ လုပ္လုိ ့မရဘူးလားဆိုျပီးေတာ့ ေမးျပီး ေဆးေခါင္းေလွ်ာ္ရည္ နဲ ့ ေပါင္းတင္တဲ့ ဟာလုိမ်ိဳး ႏွစ္ဗူး ၀ယ္လာခဲ့တယ္ .. ဒီေန ့က စျပီး စမ္းလုပ္ၾကည့္အံုးမယ္ .

ခ်စ္သူ ့ လက္ေဆာင္

ဒီေန ့က February 14 ၊ အေနာက္ႏုိင္ငံကစလုိ ့ ကမၻာတစ္၀ွမ္းလံုး သတ္မွတ္ထားတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားေန ့ေပါ့ .

မေန ့ကညကတည္းကိုက တခ်ိဳ ့ခ်စ္သူအတြဲေတြမွာ ပန္းစည္းေလးေတြ ကိုယ္စီ ကိုယ္စီ ကိုင္ျပီး အမ္အာတီမွာ bus car ဂိတ္မွာ Taxi Stand မွာ တုိးတိုး တုိးတိုး တစ္ဦး နဲ ့တစ္ဦး ၾကင္ၾကင္နာနာ ယုယုယယ နဲ ့ေတြ ့ေနရတယ္ .

ကၽြန္မ ဒီေန ့ ဂ်ီေတာ့ခ္ ၀င္လိုက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြက ကၽြန္မကုိ ဘာအစီအစဥ္ ရွိလဲ ဆုိျပီး လာလာေမးၾကတယ္ . ဒါနဲ ့ သူတုိ ့ကို ရွိတယ္ ညေနက်မွ Dinner သြားစားမယ္ဆုိျပီး သူတို ့ကိုလဲ ျပန္ေမးျဖစ္တယ္ .

ခ်စ္သူက ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ထဲက ကၽြန္မကုိ ဒီႏွစ္ Valentine Day အတြက္ လက္ေဆာင္ေပးထားျပီးသား . ကၽြန္မတို ့ႏွစ္ေယာက္ရဲ ့ တတိယ အၾကိမ္ေျမာက္ Valentine Day ေလးေပါ့ . ပထမဦးဆံုး ႏွစ္က ႏွစ္ေယာက္စလံုး မြဲေတ ေနၾကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား အမွတ္တရ လက္ေဆာင္မေပးျဖစ္ပဲ ေန ့လည္စာ ပဲ တူတူ စားျဖစ္တယ္ .

ျပီးခဲ့တဲ့ ႏွစ္ကေတာ့ ၾကားရက္ၾကီး ဆုိေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား ျမိဳ ့ထဲမွာ ခ်ိန္းျပီး ကၽြန္မကလဲ လက္ေဆာင္ ၀င္၀ယ္ ၊ သူကလဲ လက္ေဆာင္ ၀င္၀ယ္ ႏွစ္ေယာက္သားေတြ ့လို ့လက္ေဆာင္ဖလွယ္ၾကခ်ိန္မွာ အံ့ၾသစြာနဲ ့ပဲ ကၽြန္မတို ့ရဲ ့ စိတ္ကူးေတြ တူညီေနၾကတာကုိ ေတြ ့ရတယ္ . ကၽြန္မတို ့ႏွစ္ေယာက္စလံုး MP3 အျဖဴေရာင္ေလးေတြ ဆင္တူ ၀ယ္ျဖစ္တယ္ .

ဒီႏွစ္ေတာ့ သူက ကၽြန္မ ကို ကိုယ္တိုင္ေရြးခိုင္းျပီး လက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္ . ဒီပို ့စ္ေလး ေရးရင္းနဲ ့ခ်စ္သူကုိ တခါတည္းပဲ ေက်းဇူးတင္ေၾကာင္း ဒီေနရာေလးက အသိေပးပါရေစ ..



သူငယ္ခ်င္းေတြကုိ တခါတည္း ၾကြားလုိက္တယ္ . အျမင္ကတ္ကတ္နဲ ့ သည္းခံၾကပါေနာ္ . :P

ေတာင္စဥ္ေရမရ အေတြးမ်ား .

ဘာရယ္မဟုတ္ မနက္က အိပ္ရာႏုိးေတာ့ ေတြးမိတာေလးပါ .

ကၽြန္မ ငယ္ငယ္က ကၽြန္မေမေမရဲ ့ အ၀တ္အစားေတြ ၀တ္ခဲ့ရတယ္ . ေမေမ့ရဲ ့ထမီ ၊ ေမေမ့ရဲ ့ အက်ီၤေတြနဲ ့အပ်ိဳလုပ္ခဲ့တာေပါ့ေလ . ၈တန္း ၉တန္း ၁၀တန္းေပါ့ . ေမေမ ၁၆ ႏွစ္သမီးေလာက္က ၀တ္ခဲ့တဲ့ အ၀တ္အစားေတြဟာ ကၽြန္မ ၁၆ ႏွစ္ သမီး အထိ ၀တ္လို ့ရတုန္း . ေနာက္ပိုင္း အကၤ်ီေတြ မေတာ္ေတာ့ ေမေမ့ရဲ ့ ထမီ ေတြဟာ ကၽြန္မခုခ်ိန္ထိ ၀တ္လုိ ့ရေနတုန္းပဲ . အိမ္ေနရင္းဆို ကၽြန္မ ၀တ္ထားတဲ့ ထမီေတြမွာ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ ၀ယ္ခ်ဳပ္တာ တစ္ထည္မွမပါဘူး .


ကၽြန္မတို ့ခု ၀တ္ေနတဲ့ အ၀တ္အစားေတြမ်ားေတာ့ ကိုယ့္သမီးကုိ ေပး၀တ္ဖို ့မေျပာနဲ ့ ကိုယ့္ရဲ ့ညီအမေတြကုိေတာင္ ေပးလုိ ့မရဘူး . ကိုယ္၀တ္ေနတုန္းတင္ ဟုိေနရာကျပဲ ဒီေနရာကေပါက္ နဲ ့..

အင္းး ေနာက္ပိုင္း ကိုယ့္သားသမီးေတြ ကိုယ့္အရြယ္ ျဖစ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္ရင္ ဘယ္လိုမ်ားေနမယ္ မသိဘူးေနာ္ .

ကၽြန္မ တို ့ အစာအိမ္ အတြက္ မနက္စာ

မနက္စာ စားျခင္းဟာ ကိုယ့္ရဲ ့အစာအိမ္ ကို ဂရုစိုက္ျခင္း တမ်ိဳး ဟု ကၽြန္မ ျမင္ပါတယ္ .

အရင္က ကၽြန္မ က မနက္စာ ဆိုရင္ အဖတ္မစားဘဲ ေကာ္ဖီ တစ္ခြက္ေသာက္လုိက္ျပီး ေန ့ခင္း ထမင္းစားခ်ိန္က်မွ ထမင္းစားတတ္သူ တစ္ဦးပါ . ဒါေပမယ့္ ေနာက္ပိုင္း ထမင္းစားခ်ိန္ေတြ ေနာက္က်ျပီး အစာအိမ္ ေ၀ဒနာ ရလာတဲ့ အခါမွာ ဆရာ၀န္မ က မနက္စာ စားေပးပါဟု ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း က်င့္ျပီး မနက္စာ စားခဲ့ပါတယ္ .

စ စားစားခ်င္းမွာေတာ့ လူက ပ်ိဳ ့ခ်င္သလို ၊ အန္ခ်င္သလို ျဖစ္ပါတယ္ . ေနာက္ပိုင္း အက်င့္ရသြားေတာ့ မနက္စာ မစားရင္ လူက ဗုိက္ဆာ ရင္တုန္ျပီး ေနလို ့ထိုင္လို ့မေကာင္းသလိုကို ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္ .

အမွန္ေတာ့ မနက္ေစာေစာ မနက္စာ ေပါင္မုန္ ့ ျဖစ္ျဖစ္ ၊ ကၽြန္မတို ့ အၾကိဳက္ မုန္ ့ဟင္းခါး ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း တစ္ခုခု စားေပးလိုက္တာဟာ အထက္ကို ဆန္တက္လာတဲ့ ကိုယ္တြင္းမွာ ရွိတဲ့ ေလကုိ အစာနဲ ့ဖိခ်လုိက္တဲ့ အတြက္ ေလအန္တာတုိ ့၊ ေလပ်ိဳ ့တာတို ့ ခုေနာက္ပိုင္း မျဖစ္ေတာ့သေလာက္ ရွားသြားတာကုိ ကၽြန္မ သတိထားမိပါတယ္ .

ဒီေရာက္ေတာ့ မနက္စာ မုန္ ့ဟင္းခါး ဘာညာ ၀ယ္ရခက္ျပီး ထမင္းေၾကာ္လဲ ကၽြန္မ က ပဲျပဳတ္မပါရင္ မၾကိဳက္တဲ့ အတြက္ ညကက်န္ေအာင္ ခ်က္ထားတဲ့ ထမင္းၾကမ္းကုိ ေႏြး ျပီးရင္ ဆီ ၊ ဆား အနည္းငယ္ထည့္ နယ္ျပီး အေပၚမွာေျမပဲေလး ျဖဴးစားလုိက္တာပါပဲ . အမ်ားၾကီး စားတာမ်ိဳးလဲ မဟုတ္ပါဘူး . ပန္းကန္လံုးေလး တစ္လံုးစာ ေလာက္ လုပ္ျပီး စားလိုက္တာပါ . ျပီးေတာ့မွ ကိုယ္လုပ္စရာ ရွိတဲ့ အိမ္မႈ ကိစၥ ၊ မီးဖိုေခ်ာင္ ကိစၥေတြကုိ ဆက္လုပ္ပါတယ္ .

သူငယ္ခ်င္း တို ့လဲ မနက္စာ စားက်င့္ မရွိရင္ က်င့္ျပီး မနက္စာေလး စား စားေပးဖို ့အၾကံေပးခ်င္ပါတယ္ ရွင္ .

ကၽြန္မ ၏ Gtalk မွ ...............

ဒီေန ့ Gtalk ရွင္းလင္းေရး လုပ္ပါတယ္ .

Gtalk ရွင္းလင္းေရး ဆုိတာ က ကၽြန္မ ရဲ ့ Gtalk Account ထဲမွာ ရွိေနေသာ တခ်ိဳ ့ ID မ်ားကုိ Blocked လုပ္ပစ္တာကိုေျပာတာပါ .

ကၽြန္မကလဲ ကၽြန္မပါပဲ . သူ ့ဟာသူ ဒီအတိုင္း ထားလဲ ရရဲ ့သားနဲ ့မ်က္စိထဲမွာ ရႈပ္လြန္းတယ္ ထင္လို ့ပါ . (မိတ္ေတာ့ ပ်က္ေတာ့မွာပဲ ဟီးဟီး )

ဘယ္သူေတြကုိ Blocked လုပ္တာလဲ ဆုိေတာ့ Gmail Account ႏွစ္ခု သံုးခု ေလးငါးခု အခု ႏွစ္ဆယ္ေလာက္ဖြင့္ျပီး ရွိသမွ် အေကာင့္နဲ ့ကၽြန္မ ကုိ လာ Add ထားေသာ သူမ်ား ၊ အလကားရလို ့ဖြင့္တာ ျပသနာ မရွိပါဘူး . ကၽြန္မ ကလဲ သူတို ့ Password ေတြ ကူမွတ္ေပးရတာမွမဟုတ္တာ . သို ့ေပမယ့္ ရွိသမွ် အေကာင့္နဲ ့လာအက္ထားေတာ့ သူတို ့ အေကာင့္ ေတြ ၀င္ထားရင္ ကၽြန္မဖက္မွာ ျမင္ေနရတာ စိတ္ထဲ ကလိ ကလိ ျဖစ္လြန္းလို ့ သူတို ့ ရဲ ့ ခပ္စိပ္စိပ္ အျမဲတမ္းနီးပါး သံုးတဲ့ ID ကုိ ခ်န္ျပီး က်န္တာေတြ Blocked လိုက္တယ္ .

ေနာက္တစ္ခါ ကၽြန္မ ကို Add ထားျပီး စကားမေျပာျဖစ္ေသာ ၊ လံုး၀ နီးပါး မေျပာေသာ ၊ ခုိင္းစရာ ရွိမွ လာေခၚတတ္ေသာ ID မ်ားကို Blocked လိုက္ပါတယ္ . ဒါေတာ့ ေတာ္ေတာ္ စိတ္ခ်မ္းသာတယ္ . မဟုတ္ရင္ လာလာခိုင္းတာ ေအာင့္သက္သက္နဲ ့လုပ္ေပးေနရတယ္ . ကိုယ္က သြားႏႈတ္ဆက္ရင္ ( ခိုင္းမလုိ ့မဟုတ္ပါ ) ၀တ္ေက် တန္းေက် ေတာင္ ျပန္မေျပာႏုိင္ေလာက္ေအာင္ Busy ေနေသာ သူမ်ားမို ့ Blocked လိုက္ပါတယ္ .

အိုးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး ကၽြန္မ ဟာ ေတာ္ေတာ္ အေပါက္ဆုိးျပီး ေပါင္းရ သင္းရ ခက္ေသာ ၊ အင္မတိ အင္မတန္ လက္ေပါက္ကပ္ေသာ သူၾကီးပါလားေနာ္ .

ျမန္မာ ထမင္းဆိုင္

ဒီေန ့ မနက္ေစာေစာ ထျပီး PolyClinic ကုိေျပးရတယ္ . ေဆးခန္းလဲ ျပရင္း ေသြးလဲ စစ္ရင္း ဆုိပါေတာ့ .

ေဆးရံု ေဆးခန္း လူစည္တတ္တယ္ ဆိုတာ တကယ္ပဲေနာ္ . ဆရာ၀န္နဲ ့ျပဖို ့လဲ ေစာင့္ ၊ ေသြးစစ္ေတာ့လဲ ေစာင့္ ၊ ပုိက္ဆံေခ်ေတာ့လဲ ေစာင့္ . မနက္ ၈ နာရီမတိုင္ခင္က ေဆးခန္းေရာက္တယ္ . အိမ္ကုိျပန္ေရာက္ေတာ့ ၁၁ နာ၇ီ ခြဲေနျပီ .

ထားပါေတာ့ ကၽြန္မ ေျပာခ်င္တာက အဲ့ဒါ မဟုတ္ဘူး . ထံုးစံ အတိုင္း လိုရင္း မေရာက္ျဖစ္ေတာ့မယ္ .

ကၽြန္မ တို ့ အိမ္နားမွာ ျမန္မာဆုိင္ ႏွစ္ဆိုင္ ရွိတဲ့ အေၾကာင္း ေၾကာ္ျငာ ခ်င္လို ့ပါ . ပထမ တစ္ဆုိင္က တိုက္နံပါတ္ ၃၂၅ မွာ ရွိျပီး ဆုိင္ နာမည္က ကံေကာင္း ပါတဲ့ . ဒုတိယ တစ္ဆိုင္ကေတာ့ တိုက္နံပါတ္ ရွာတာ မေတြ ့လို ့ ရွာလို ့လြယ္ေအာင္ေျပာရရင္ ျမန္မာ ကုန္စံုဆိုင္ ျဖစ္တဲ့ ေကာင္းစံု ရွိတဲ့ တိုက္ပဲ ျဖစ္ပါတယ္ . ဆုိင္နာမည္က ေရႊမႏၱေလး ပါတဲ့ . ႏွစ္ဆိုင္စလံုး ကလန္းမန္းတီး အမ္အာတီမွာ ဆင္းျပီး ညာဘက္ကုိ ထြက္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ေရာက္ပါတယ္ . ဆိုင္ေလးေတြက နဲနဲ ေသးေတာ့ ရွာရတာ နဲနဲေတာ့ လက္၀င္တာေပါ့ေနာ္ . အတြင္းကို ေသခ်ာလွမ္းၾကည့္မယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ျမင္ရပါတယ္ .

ႏွစ္ဆုိင္ စလံုး ဆက္ဆံေရးေကာင္းတဲ့ အျပင္ကုိ ခ်က္ထားတာလဲ မဆုိးပါဘူး . ကံေကာင္းက အိမ္ခ်က္နဲ ့တူျပီး ေရႊမႏၱေလးကေတာ့ ဆုိင္ခ်က္ အရသာ ထြက္ပါတယ္ .

ဒီေန ့မနက္ ေရႊမႏၱေလးမွာ ကၽြန္မ မုန္ ့ဟင္းခါး စားလာတာ ေကာင္းပါတယ္ . ငါးမ်ားျပီး အရသာက ေလးေလးပင္ပင္ ရွိပါတယ္ . ထမင္းစားၾကည့္ေတာ့လဲ ဟင္းေတြ အရသာ မဆုိးတာကို ေတြ ့ရပါတယ္ .

Blog ၾကြလာမိတ္သဟာ တုိ ့ Clementi ဘက္မ်ား ေရာက္ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ၊ ျမန္မာဟင္း ထမင္းေလးလဲ စားခ်င္စိတ္ရွိတယ္ ဆုိရင္ စားလုိ ့ရေအာင္ ညႊန္လိုက္ပါတယ္ ရွင္ .

Dragon Fruit OR နဂါးေမာက္သီး

္္္
စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခု စားခ်င္သလို ျဖစ္တာနဲ ့ ဘာစားရမလဲ စဥ္းစားေတာ့ အသီးတစ္ခုခု ေတာ့ စားမယ္လုိ ့ ဆံုးျဖတ္မိတယ္ . ဒါနဲ ့ဘာရွိလဲ ဆုိျပီး ရွာေတာ့ တရုတ္ႏွစ္ကူး လက္က်န္ လိေမၼာ္သီး ေတြနဲ ့ Dragon Fruit လုိ ့ေခၚတဲ့ နဂါးေမာက္သီး ကုိ သြားေတာ့တယ္ . ဒါနဲ ့ပဲ နဂါးေမာက္သီးကို ( အမွန္ေတာ့ ဘယ္လို စားရမယ္မွန္း မသိဘူး အရင္က ခြဲျပီး အဆင္သင့္ပဲ စားဖူးတာေလ ) ဟုိ အကိုၾကီး ကိုဘိုက္ အဲ့ေလ ကိုဘြိဳင္းဇ္ သင္ေပးထားတဲ့ အတုိင္း ထိပ္ ႏွစ္ခုကို ျဖတ္ခ်လိုက္ျပီး အလယ္ကေန ခြဲ ၊ ျပီးေတာ့ အခြံ ေလးကို လက္နဲ ့အသာေလး တြန္းလိုက္တာ တစ္ခုလံုး ကြာက်လာေရာ . စိတ္ထဲမွာ အလဲ့ တယ္ဟုတ္ပါလားေပါ့ . ကိုယ့္ဟာကိုယ္ဆို မခြာတတ္လုိ ့အဲ့ဒါကို ၾကိဳးစားပမ္းစား ဓါးနဲ ့လွီးေနအံုးမွာေလ . ေရွာ္တာက အဲ့လုိ.. ျပီးေတာ့ မွာ တခါစားရံု အတံုးေလးေတြ လွီး ပန္းကန္ထဲ ထည့္ျပီးေတာ့ ကြန္ျပဴတာေရွ ့ကို ယူလာလိုက္တယ္ .

ပါးစပ္ထဲတစ္တံုးေကာက္ထည့္လိုက္တာ ခ်ဥ္လုိက္တာ .. ကိုဘြိဳင္းဇ္ သင္ေပးထားတဲ့ အတိုင္း နီနီေလးေတာ့ ေရြးတာပဲ ေကာ . ကိုယ္မေရြးတတ္လုိ ့ပဲလား မသိဘူး . ခ်ိဳလဲမခ်ိဳဘူး . ( ဟီးဟီး လာဖတ္ျပီး ငါ့ကို ဆဲေတာ့မယ္ ငါနဲ ့ဘာဆိုင္လုိ ့လဲ ဟ ဆိုျပီး ) မေကာင္းေက်ာင္းပုိ ့ဆုိသလုိေပါ့ ကိုဘြိဳင္းဇ္ ရယ္ . ဟဲဟဲဟဲ

ဒါနဲ ့ စားသာ စားရ . ဘာေကာင္းလဲ မသိဘူး ဆိုျပီး google မွာ သြားရွာျပီး ဖတ္ျဖစ္တယ္ . ေရးထားတာေတာ့ အမ်ားၾကီးေပါ့ေလ . ကိုယ္ကေတာ့ ကိုယ္စိတ္၀င္စားတာပဲ ဦးစားေပးဖတ္ျပီး အေပၚက ပံုေလး ယူလာခဲ့တယ္ .

Medicine
Dragon fruits reputedly improve eyesight and prevent hypertension. The seeds of the fruit supposed help in controlling blood glucose levels in people with non-insulin-dependent hyperglycaemic conditions (a kind of diabetes). It is also used to treat stomach and endocrine problems.

သူက အဲ့လို ေရးထားတယ္ .. ဖတ္ရင္း ေရးရင္းနဲ ့ စားလုိက္တာ တစ္လံုးလံုးကုိ ကုန္ေရာ . အဟိ .. အဆိပ္မ်ားဆို ေသေနေလာက္ျပီ.

ကၽြန္မ ႏွင့္ MC .. MC ႏွင့္ ကၽြန္မ

ဒီေန ့အိမ္မွာ ေဆးခြင့္ ယူျပီး နားေနတယ္ . ရံုးပိတ္ရက္ဆက္ေနလို ့ အာဖ်ံကြီးလုပ္ျပီး ေဆးခြင့္ ယူတယ္လို ့မထင္ၾကပါနဲ ့ . တကယ္ၾကီး ေနမေကာင္းတာပါ . ေနမေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းက သိပ္ေတာ့ ၾကားမေကာင္းဘူး .. အင္း ဒါေပမယ့္ မထူးပါဘူးေလ . သူငယ္ခ်င္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားလဲ လာလာေမးလုိ ့ေျဖေနတာနဲ ့ အဟဲ .

ရံုးပိတ္ရက္ေတြ တုန္းက အိမ္မွာ အုန္းႏုိ ့ေခါက္ဆြဲခ်က္ ငရုတ္သီးနဲ ့စား ၊ ျပီးေတာ့ ထမင္းစားရင္လဲ ငရုတ္သီးကို ရွယ္စား ၊ ေရမေသာက္ပဲ အေအးေတြ နင္းကန္ေသာက္ ၊ အျပင္သြားေတာ့ အျပင္အိမ္သာကို မတက္ခ်င္လုိ ့ အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အထိ Control လုပ္ထားမိတဲ့ အက်ိဳးေပါ့ေလ . အမွန္ေတာ့ အဂၤါေန ့တည္းက ျဖစ္ခ်င္ေနတာ . အဲ့ဒါကို ဂရုမစုိက္ဘဲ အေအးခ်ည္းေသာက္ေနတဲ့ အျပင္ ေရခဲမုန္ ့ေလးေတာင္ အဆစ္စားလိုက္ေသးတယ္ . မေန ့က ရံုးတက္ေတာ့ အေပါ့သြားတာ သိပ္ မထြက္ခ်င္ေတာ့ဘူး . ဒါနဲ ့ၾကိဳးစားပမ္းစား ေရကို ေသာက္ပါေသာ္ျငားလဲ မရေတာ့ဘူးေလ . မေန ့ညေန ရံုးဆင္းျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ကတည္းက အိမ္သာကို ၅ မိနစ္တစ္ခါေလာက္ ၀င္လုိက္ ထြက္လိုက္နဲ ့ ျဖစ္ေနတာ .

ျဖစ္ဖူးတဲ့ လူေတြကေတာ့ အဲ့ဒီ ေ၀ဒနာကို သိမယ္ ထင္ပါတယ္ . ေတာ္ေတာ္ ခံရခက္တဲ့ ေ၀ဒနာပဲ . ဘယ္လို ေျပာရမလဲ . ဟုိ ဓါတ္လိုက္လုိ ့ လူက က်င္တက္သြားသလိုေလ . အဲ့ဒါကို Slow motion နဲ ့ျဖစ္တာ . လက္ဖ်ားထိပ္ ေျခဖ်ားထိပ္ေလးေတြ အထိ လုိက္က်င္သြားတာကို ကိုယ္က ခံစားလုိ ့ရေနတယ္ .

ကၽြန္မ ရည္းစားကုိ ေဆးခန္း အေဖာ္လုိက္ေပးဖို ့ေခၚေတာ့ ေက်းဇူးရွင္က စေနတယ္ . ေဒါသထြက္လိုက္တာေလ .. နင္မျဖစ္ဖူးဘူးလားဆုိေတာ့ ဟင့္အင္း မသိဘူး . မျဖစ္ဖူးဘူးတဲ့ . စိတ္ထဲက ဒင္း ျဖစ္ဖူးမွ သိမယ္လုိ ့ . ေရွ ့မွာေတာ့ မေျပာရဲဘူး . ေတာ္ၾကာ စိတ္ေကာက္ျပီး နင့္ဟာနင္ ေဆးခန္းသြားဆို ဒုကၡ .

အဲ့ဒါနဲ ့ပဲ ဆရာ၀န္က ေဆးခြင့္တစ္ရက္ေပးျပီး Antibiotic နဲ ့ ဘာေဆးလဲ မသိဘူး ေပးလုိက္တယ္ .. ျပီးေတာ့ ေျပာလိုက္တယ္ .. လံုး၀ လံုး၀ Control မလုပ္ပါနဲ ့တဲ့ . နင့္ဟာနင္ ဘာပဲ လုပ္စရာ ရွိရွိ ခ်က္ခ်င္းသြားပါတဲ့ . ဒါနဲ ့ဟုတ္ကဲ့ ဟုတ္ကဲ့ ဆိုျပီး ေဆးခြင့္ တစ္ရက္ ယူျပီး ျပန္ထြက္လာခဲ့တယ္ ..

ရည္းစားကေတာ့ ျပံဳးစိ ျပံဳးစိနဲ ့ နင္ အလုပ္ျပဳတ္မယ္ဆုိျပီး စေနတယ္ . အဲ့ဒါနဲ ့ျပဳတ္ေတာ့လဲ ေနာက္တစ္လုပ္ ရွာလုိက္တာေပါ့ . ေဆးခြင့္ယူလို ့ျပဳတ္မယ္ဆို ငါ့ေရွ ့မွာ အရင္ျဖဳတ္မယ့္လူ တပုံၾကီးပဲလို ့ ..

Sentosa သို ့ အလည္တစ္ေခါက္

တရုတ္ႏွစ္ကူး ရံုးပိတ္ရက္ ၂ ရက္ ကို စေန တနဂၤေႏြ ခံျပီး ရလိုက္ေတာ့ အားလံုးေပါင္း ပိတ္ရက္ ၄ ရက္ ျဖစ္သြားတာေပါ့ .
ပထမေတာ့ အိမ္ျပန္ခ်င္တာ . ဒါေပမယ့္ ၄ ရက္ထဲ ျပန္ရင္ မတန္တာနဲ ့ပဲ အိမ္မွာပဲ ေနမယ္ေလလို ့ဆံုးျဖတ္လုိက္တယ္ .

စေနတစ္ရက္ပဲ ေနလို ့ရပါတယ္ . ဒါေတာင္ သူငယ္ခ်င္းေတြ လာတာမို ့လို ့ အိမ္ထဲမွာေနျဖစ္သြားတာ . တနဂၤေႏြ ညေနပိုင္း စထြက္ေတာ့တာပဲ . ျမိဳ ့ထဲမွာ ဟိုဘက္ေလွ်ာက္လုိက္ ဒီဘက္ေလွ်ာက္လိုက္ ဟိုဟာစပ္စုလိုက္ ဒီဟာစပ္စုလိုက္နဲ ့ အားအားယားယား လမ္းသလားျပီးမွပဲ အိမ္ျပန္လာျဖစ္တယ္ .

မေန ့ကေတာ့ တစ္ေနရာရာေတာ့ သြားမဟယ္ ဆုိျပီး စဥ္းစားလုိက္ၾကတာ ေနာက္ေတာ့ sentosa ကိုပဲ ေရြးျဖစ္သြားတယ္ . စင္ကာပူ ေရာက္တာ ၾကာျပီ . sentosa ကို ေရဆင္းစိမ္ဖို ့ေလာက္သာ သြားဖူးတာကိုး . ဒါနဲ ့ underwater world တို ့ဘာတုိ ့ညာတုိ ့ ၾကည့္မဟဲ့ ဆိုျပီး သူတို ့ေရာင္းတဲ့ package ေတြကို ၾကည့္လုိက္ျပီး နံပါတ္ ၉ ကုိ ေရြးျဖစ္တယ္ . သူက underwater world ပါတယ္ . ေနာက္ sentosa cineblast ရယ္ sentosa Luge & Skyride ပါတယ္ . ေနာက္ cable car က အသြားအျပန္ ေပါ့ . တကယ္လို ့ ဟုိဘက္ ဆက္သြားခ်င္ရင္ ဆက္စီးလုိ ့၇တယ္ဆိုလား .. ပါေသးတယ္ . မစီးခဲ့ေတာ့ မသိေတာ့ဘူး . ေနာက္တစ္ခါ Dolphin Lagoon ကေတာ့ သူတို ့က package ၀ယ္လုိ ့အလကားေပးၾကည့္တယ္ .

အဲ့ဒါနဲ ့ပထမဆံုး cable car စီးျပီးေတာ့ sentosa ထဲ၀င္ေတာ့ အဲ့ဒီ အေပၚမွာတင္ပဲ guide ဆိုျပီး တရုတ္ေလးတစ္ေရာက္ ( စကားေျပာေလသံအရ မေလးရွားတရုတ္ဟုထင္ ) က လာျပီး သူနဲ ့လိုက္ခဲ့ပါ . သူ ရဲ ့ group က ေန ့ခင္း ၁၂ နာရီမွာ ထြက္ပါမယ္တဲ့ . ဒါနဲ ့ခဏေစာင့္ျပီး အားလံုး အေယာက္ ၃၀ နီးပါးရွိမလား မသိ . သူ ဦးေဆာင္ရာ ကားဆီကုိ လုိက္စီးရင္း ပထမ ဦးစြာ underwater world ကို ပို ့ေပးပါတယ္ . အထဲမွာ အေတာင္ကားကားၾကီးနဲ ့ ငါးလဲ ေတြ ့တယ္ . ငါးမန္းလဲ ေတြ ့တယ္ . jelly fish လို ့ေခၚတယ္ ထင္တယ္ . အဲ့ဒါေလးေတြလဲ ေတြ ့တယ္ . coconut crab ဆုိတာလဲ ေတြ ့တယ္ . ရုပ္ဆိုးဆိုး ငါးေတြ ရွိသလို ၊ ရုပ္ေခ်ာေခ်ာ ငါးေလးေတြလဲ ရွိတာပဲ . ( မယံုသြားၾကည့္ တခ်ိဳ ့ငါးေတြက ဘာရုပ္ၾကီးလဲ မသိဘူး )

ျပီးေတာ့ စုရပ္ကုိ ျပန္သြားျပီး ကားျပန္စီး . sentosa cineblast ကိုေရာက္ေတာ့ တန္းစီေနတာမွ အရွည္ၾကီးပဲ . ဒါနဲ ့ ဗိုက္ဆာပါတယ္ေလ ဆိုျပီး subway မွာ sandwich အရင္စားၾကတယ္ . ျပီးေတာ့မွ Luge သြားစီးမယ္ဆိုျပီး လက္မွတ္ျပန္ျဖတ္ ( သူက လက္မွတ္ျပန္ျဖတ္ရတယ္ . ပိုက္ဆံေတာ့ ထပ္ေပးစရာ မလုိဘူးေပါ့ ) . ကၽြန္မ ကေတာ့ Luge စီးရတာ ၾကိဳက္တယ္ . ဒါေပမယ့္ skyrider စီးရတာ မၾကိဳက္ဘူး . အျမင့္ေၾကာက္တဲ့လူ တစ္ေယာက္အတြက္ cable car က အလံုပိတ္မုိ ့ေတာ္ေသးတယ္ . skyrider က ဟာလာ ဟင္းလင္းၾကီး ဆုိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ အသည္းယားဖို ့ေကာင္းတယ္ . ကၽြန္မ က မ်က္စိကို မွိတ္ မ်က္ႏွာကုိ စာရြက္နဲ ့ကာထားျပီး ဘုရားစာ ရြတ္ စီးရတယ္ . ေၾကာက္လိုက္တာ ေခၽြးကို ျပန္ေနတာပဲ . ဒါနဲ ့ Luge ေနာက္တစ္ေခါက္ ထပ္စီးခ်င္တာေတာင္ အဲ့ဒီ skyrider စီးရမွာ ေၾကာက္တာနဲ ့မစီးေတာ့ဘူး ..

ျပီးေတာ့ cineblast မွာ သြားတန္းစီၾကတယ္ . မိနစ္ ၂၅ ၃၀ ေလာက္ တန္းစီးျပီးေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္္ေပါ့ . ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး . ထိုင္ခံု လႈပ္တာေလာက္ပါပဲ . နဲနဲေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားဖို ့ေကာင္းတယ္ . ဒါေပမယ့္ အစစ္မဟုတ္ဘူး ဆိုတာ သိေနလုိ ့လား မသိဘူး . သိပ္ေတာ့ မေၾကာက္ဘူး . တကယ္ပဲ Rollercoster ကို အဲ့လို အျမင့္ၾကီး စီးရမယ္ ဆုိရင္ေတာ့ ကၽြန္မ အေပၚမွာတင္ အသက္ေပ်ာက္ေနေလာက္ျပီ . ( ေၾကာက္လို ့ )

အဲ့ဒီက ျပီးေတာ့ ၃ နာရီ ထိုးေနျပီ . Dolphin show က ၃ နာရီ ၃၀ ဆိုေတာ့ အနီလိုင္းကို အေျပးသြားတန္းစီျပီး ဟုိကိုေရာက္ေတာ့ စခါနီးေနျပီ . ကၽြန္မ တို ့ ထိုင္ခံုမရဘဲ မတ္တပ္ နဲ ့ပဲ နဲနဲ ေနလဲရိပ္ ျမင္လဲ ျမင္ရမယ့္ ေနရာကို ရေတာ့ ပြဲစေတာ့တာပါပဲ .

အမွန္ေတာ့ အဲ့ဒီ Dolphin show ကုိ သူ ့ရဲ ့ ပံုမွန္ေစ်း ၂၂.၉၀ သာ ေပးၾကည့္ရမယ္ဆုိ မတန္ဘူးလုိ ့ ကၽြန္မ ခံစားရတယ္ . ဘာမွ မဟုတ္ဘူးလုိပဲ .

ျပီးေတာ့ ကၽြန္မ တို ့ Siloso Beach ကို ကားျပန္စီးျပီး သူမ်ားေတြ ကစားေနတာ ထိုင္ၾကည့္ၾကတယ္ . အဓိကေတာ့ ကေလးေတြေပါ့ . ဗိုက္ဆာသလို ရွိတာနဲ ့ pasta တစ္ပြဲမွာျပီး share စားလိုက္ၾကေသးတယ္ . ေနာက္ ၆ နာ၇ီထိုးခါနီးေတာ့ Song of the Sea သြားၾကည့္မယ္ဆုိျပီး အျပာေရာင္ ကားလုိင္းကုိ စီးျပီး Beach Station မွာဆင္း အေျပးအလြား ကိတ္စ သြားရွင္းလိုက္ရေသးတယ္ . ( ဟမ္ ဒါလဲ ထည့္ေျပာတာပဲလို ့မေတြးနဲ ့ေနာ္ အေၾကာင္းရွိတယ္ )

Song of the Sea လက္မွတ္ျဖတ္ဖို ့ သြားတန္းစီေတာ့ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္ဖုိ ့ ေရွ ့မွာ ၂ ေယာက္ေလာက္ပဲ က်န္ေတာ့တယ္ ဆုိေရာ ပြဲက Full House ျဖစ္သြားပါျပီတဲ့ . ၉နာရီ ၄၀ ပြဲပဲ က်န္ေတာ့ပါတယ္တဲ့ . ဒါနဲ ့ မၾကည့္ေတာ့ဘူးဟာ ဆုိျပီး cable car ျပန္စီးဖို ့ အျပာလိုင္း ကားကုိ ေစာင့္ တစ္မွတ္တိုင္ စီး ၊ တန္းစီတဲ့ Q တန္းကို ျမင္လိုက္တာ နဲနဲ လန္ ့သြားတယ္ . ကၽြန္မ စိတ္ထင္ ကၽြန္မတုိ ့ အဲ့ဒီ မွာ တန္းစီေတာ့ ရ နာရီ မထုိးေသးဘူး . ကၽြန္မတို ့ ကားေပၚေရာက္တာ ၈ နာရီ စြန္းစြန္း ( မ်ားလိုက္တဲ ့လူေတြ ဆုိတာေလ ) ဒါနဲ ့ Vivo City ျပန္ေရာက္ေတာ့ ဗိုက္က ဆာေနျပီ . ညစာ စားဖို ့ဆိုင္လုိက္ရွာ စားျပီး ေသာက္ျပီး အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၁၁ နာရီ နီးပါးပါပဲ .

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ကၽြန္မ Sentosa ကို ေရာက္ဖူးသြားသည္ေပါ့ .

ဘ၀ ဘ၀ !!!!!!

အလုပ္ထဲမွာ အလုပ္မ်ားေနတာနဲ ့ဒီေန ့မွပဲ ဘေလာခ့္ ဘက္ကုိ ေျခဦးျပန္လွည့္ျဖစ္ေတာ့တယ္ .

သူမ်ားေတြ ႏွစ္ကူးမွာ တခ်ိဳ ့လဲ ခြင့္ေတြ ရၾက ၊ ရံုးေတြ ပိတ္ၾက ၊ ျပန္ၾက ၊ ခရီးထြက္ၾက နဲ ့ ကိုယ့္မွာေတာ့ ရံုးမွာ အသံေတာင္မထြက္ႏုိင္ဘူး . ႏွစ္ကုန္မို ့စာရင္းပိတ္ေနရတာ အသက္ေတာင္ နဲနဲ တုိခ်င္သြားတယ္ . မနာလိုလိုက္တာေနာ္ . :P

အရင္က အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ အူယားဖားယား ကိုရီးယား ကား ေစာင့္ၾကည့္ျဖစ္ေသးတယ္ . ခုေတာ့ မ်က္လံုးက တစ္၀က္ပဲ ပြင့္ေတာ့လို ့ ထမင္းစားျပီးတာနဲ ့ကုတင္ေပၚ ေရာက္ေတာ့တာပဲ . ( ဒီတစ္သက္ေတာ့ ၀ိတ္က်ဖို ့လမ္းမျမင္ေတာ့ပါဘူးေလ . )

sudoku လဲ မကစားႏုိင္ ၊ စာအုပ္လဲ မဖတ္ႏုိင္ ဘ၀ က အဲ့လို ျဖစ္ေနတာ .

လာမယ့္ ရံုးပိတ္ရက္က်ရင္လဲ ရံုးက လူေတြက သူတုိ ့ႏွစ္ကူးဆိုေတာ့ သူတို ့ကုိ ဦးစားေပးရအံုးမယ္ . ခုကတည္းက ခြင့္ေတြ တင္ေနၾကျပီ.

အင္းးးးးးးးးးး နားရအံုးမယ္ေတာ့ မထင္ဘူးကြယ္ .